سسلی دی اسلامی فتح
صقلیہ دی اسلامی فتح | |||||
---|---|---|---|---|---|
بسلسلہ اسلامی فتوحات تے عرب بازنطینی جنگاں | |||||
صقلیہ دا ٹپوگرافک نقشہ | |||||
|
صقلیہ دی اسلامی فتح صقلیہ اُتے مسلماناں نے خلیفہ حضرت عثمان بن عفانؓ دے زمانے وچ سنہ ۳۱ ہجری/۶۵۲ عیسوی وچ حملہ کيتا سی لیکن ایہ زیادہ دیر قائم نہ رہ سکیا تے اوہ اسنوں چھڈ کے چلے گئے۔ فیر کارسی نوں فتح کيتا گیا، جس نے مسلماناں نوں اک مضبوط بحری بیڑہ بنانے تے اک مستقل بحری اڈہ بنانے دے قابل بنایا جس توں اوہ سمندری رستےآں نوں کنٹرول کر سکن گے۔
سن ۸۰ ہجری/۷۰۰ عیسوی وچ عرب جزیرہ قصر وچ داخل ہوئے تے صقلیہ اُتے اسلامی بحری بیڑاں دے چھاپےآں توں لے کے اٹھويں صدی دے نصف اول تک جو کچھ ہويا، اس توں صرف کچھ مال غنیمت حاصل ہويا، مسلمان آباد نئيں ہوئے سن ۔ حالے تک اس جزیرے اُتے اس اُتے عبداللہ بن قیس الفزاری نے معاویہ بن حدیج، افریقہ دے گورنر معاویہ نے حملہ کیا، فیر یزید بن عبدالملک دے دور وچ محمد بن ادریس الانصاری نے حملہ کیا، چنانچہ اوہ بوہت سارے مال غنیمت لے کے واپس آیا، فیر بشر۔ افریقہ دے گورنر بن صفوان الکلبی نے ہشام بن عبدالملک دے زمانے وچ ۱۰۹ھ/۷۳۷ء وچ حملہ کيتا۔ اس دے بعد عفریقیہ دے گورنر عبید اللہ بن الحباب الفہری نے سنہ ۱۲۲ ہجری/۷۴۰ عیسوی وچ اپنی فوجاں دے سپہ سالار حبیب بن ابی عبیدہ نوں صقلیہ تے سارڈینیہ اُتے جامع حملہ کرنے دے لئی بھیجنے دی کوشش کيتی۔ بازنطینیاں نوں جزیرے نوں مضبوط بنانے تے اس دی حفاظت دے لئی اک بحری بیڑہ تیار کرنے دا موقع ملا۔ایہ جزیرہ ۵۰ سال توں زیادہ عرصے تک مسلماناں دے حملےآں دی زد وچ نئيں رہیا، لیکن مسلماناں تے بازنطینیاں دے درمیان تجارتی معاہدے ہوئے، جس دی وجہ توں اوہ صقلیہ بندرگاہاں استعمال کر سکدے سن ۔
منگل ۱۸ ربیع الاول ۲۱۲ھ/۱۷ جون ۸۲۷ء نوں اسد ابن الفرات دس ہزار پیاداں، نو سو سواراں دے نال صقلیہ دے جنوب مغرب وچ واقع مرسہ مزارہ وچ داخل ہويا تے کہیا گیا کہ ست سو سوار تے اک سوار۔ سو جہاز اس نے ۸۲۷-۸۲۸ دے پورے موسم سرما وچ گرمیاں تک سیراکیوز دا محاصرہ کيتا۔ مسلماناں نوں خوراک دی کمی تے بیماری نے اسعد بن الفرات نوں ہلاک کر دتا جس دی وجہ توں انہاں نوں پِچھے ہٹنا پيا۔عوام دی مزاحمت تے اندرونی کشمکش دی وجہ توں پورے جزیرے اُتے قبضہ کرنے وچ کافی وقت لگا۔ ۲۸۹ھ/۹۰۲ء، تے پورے جزیرے اُتے قبضہ ۹۶۵ء تک مکمل نئيں ہويا۔
ابراہیم الغلبی نے ۱۸۹ھ/۸۰۵ عیسوی وچ صقلیہ نامی حکمران قسطنطین دے نال دس سال دے لئی جنگ بندی تے معاہدہ کیا، جس دا تعلق صقلیہ توں سی، تے بازنطینی شہنشاہ نے ساحلی اطالوی شہراں توں بحری بیڑا روانہ کیا، لیکن مسلماناں نوں شکست دینے وچ کامیاب رہے۔ بازنطینی بحری بیڑے تے اس دے کچھ جہازاں اُتے قبضہ کر ليا۔ بازنطینیاں نے گیند نوں واپس کر دتا، چنانچہ انہاں نے اک نواں بحری بیڑا بھیجیا، تے انہاں نے اسلامی بیڑے نوں شکست دتی، جس دی وجہ توں ابو العباس عبداللہ بن الغلب تے گریگوری دے درمیان صقلیہ روڈ (حکمران) دے درمیان دوبارہ جنگ بندی دی تجدید ہوئی۔ ۱۹۸ھ/۸۱۳ ہور دس سال دے لئی، لیکن اس دی مدت زیادہ نئيں سی، اس دے لئی زیادہ اللہ الغلبی - افریقہ وچ اغلبیاں دے تیسرے حکمران - نے اپنے چچازاد بھائی دی قیادت وچ صقلیہ نوں فتح کرنے دے لئی اک بحری بیڑا بھیجیا، لیکن اس نے ایسا نئيں کيتا۔ اسنوں فتح کرنے وچ کامیاب ہويا، لیکن اوہ مسلمان قیدیاں نوں واپس کرنے وچ کامیاب رہیا۔
فیمی انقلاب
سودھو۲۱۱ھ/۸۲۶ء وچ صقلیہ وچ بازنطینی بحری بیڑے دے کمانڈر فیمی یا یوفیمیئس نے اک راہبہ نوں زبردستی اس نال شادی کرنے دی کوشش کيتی۔ بازنطینی شہنشاہ مائیکل دوم نے غصے دی لہر دوڑا دتی تے جزیرہ قسطنطین دے حکمران نوں حکم دتا کہ اوہ اس شادی نوں ختم کر دے تے ویمی دی ناک کٹ دے، اس نے انہاں توں لے کے قتل کر دتا، تے فیمی دی بادشاہ توں منگنی کر لئی، تے اک طرف کرائے اُتے رکھ دتا۔ جزیرے وچ اک شخص جس دا ناں ہلدا سی، تے اس نے فیمی توں اختلاف کیا، تے اوہ تے اس دے مائیکل ناں دے اک کزن جو کہ بلرام شہر دا گورنر اے، تے انہاں نے اک وڈی فوج جمع کی، چنانچہ انہاں نے فیمی نال جنگ کيتی تے اسنوں شمالی افریقہ دی طرف کڈ دتا۔ تے بلٹا نے سیراکیوز شہر اُتے قبضہ کر ليا۔ اس لئی اس نے ویمی توں التجا دی کہ اوہ تیونس دے امیر، اللہ تعالیٰ اغلبید نوں ودھیا دے، اسنوں جزیہ دینے دے بدلے وچ اسنوں اس اُتے حاکم بنائے۔ چنانچہ زیادہ اللہ نے عرباں، بربراں، اندلس، کریٹاں تے خراسانیاں دی اک مسلم فوج بھیجی جس دی قیادت اسد بن الفرات کر رہے سن ۔
امارت اُتے حکومت
سودھواس جزیرے اُتے تیونس دے اغلابیاں تے فیر مصر دے فاطمیاں دی حکومت سی۔ بازنطینیاں نے مسلماناں دے درمیان تنازعات دے دور توں فائدہ اٹھایا تے کئی سالاں تک جزیرے دے مشرقی کنارے اُتے قبضہ کر ليا۔ فاطمی خلیفہ المنصور باللہ دے ذریعہ جزیرے اُتے اک انقلاب نوں دبانے دے بعد، اس نے حسن الکلبی نوں صقلیہ دا امیر ۳۶۳-۳۴۲ ہجری / ۹۴۸-۹۵۴ عیسوی دے طور اُتے مقرر کیا، تے اوہ اس جزیرے اُتے بازنطینی انقلابات اُتے قابو پانے وچ کامیاب ہو گیا تے اس نے صقلیہ دا امیر مقرر کيتا۔ اوتھے بنی کلب دی حکومت سی۔ اس نے جنوبی اٹلی اُتے حملہ کيتا تے اس خاندان دی حکمرانی اک صدی تک جاری رہی۔ ۳۷۲ھ/۹۸۲ء وچ ابو القاسم نے اپنی فوج دے نال جنوبی اٹلی اُتے حملہ کيتا تے مقدس رومی سلطنت دے شہنشاہ اوٹو دوم دی فوج دے نال فوج وچ شامل ہو گیا۔ ، اسنوں کلابریا وچ کروٹون دے نیڑے شکست دتی، لیکن اوہ جنگ وچ ماریا گیا۔
امیر یوسف الکلبی ۳۷۹-۳۸۷ ہجری/۹۹۰-۹۹۸ عیسوی دے دور توں زوال دا دور شروع ہويا۔ احمد الاخل بن یوسف (۴۱۰-۴۲۷ ہجری/۱۰۱۹-۱۰۳۷ء) نے حکومت کیتی، تے مسائل پیدا ہونے لگے، خاص طور اُتے حکمران خاندان دے باقی افراد دے نال، بازنطینیاں تے زایریاں دے نال اس دے اتحاد دے نال۔ تے جداں ہی امیر الحسن نے الصمصام حاصل کيتا ایتھے تک کہ اس نے بنو الصمصام دی امارت دا آغاز کیا، اُتے ریاست دے دور دے اختتام اُتے جزیرے دے لوکاں دے درمیان اختلاف پیدا ہوگیا تے ایہ مختلف ریاستاں وچ منتشر ہوگیا۔
عرباں نے اس جزیرے نوں تن اہم خطےآں وچ تقسیم کیا: وادی مزارا (یا مزار) دا علاقہ، جو مغرب وچ واقع اے، تے جدوں آبادی نے اپنا عیسائی مذہب تبدیل کيتا تے اسلام قبول کيتا تاں اوتھے اسلام وڈی حد تک پھیل گیا۔ تے جنوب مشرق وچ وادی ڈی نوٹو (نوٹس) دا علاقہ تے شمال مشرق وچ وادی ڈیمونا (ڈیمانچے) دا علاقہ جتھے اک عیسائی اقلیت بلند پہاڑاں وچ رہ گئی۔ اوتھے توں ایہ مسلماناں دے خلاف مزاحمت دی قیادت کر رہیا سی۔ مزاحمت گوریلاں یا کمانڈوز دی شکل وچ سی۔ ایہ معلوم اے کہ ناہموار پہاڑ اس قسم دی مزاحمت وچ مدد کردے نيں۔
اسلامی دور وچ صقلیہ
سودھواوتھے عرباں نے زرعی اصلاحات دی پالیسی شروع کی، جس نے زرعی پیداوار وچ وادھا کیا، تے چھوٹے کاروباری ادارےآں نوں مضبوط کرنے دی حوصلہ افزائی کی، جداں کساناں دی انفرادی ملکیت، تے اوہ رئیل اسٹیٹ مارکیٹ نوں مضبوط کرنا چاہندے سن ۔ انہاں نے آبپاشی دے نظام نوں وی تیار کيتا تے بہتر کیا، مقامی لوکاں نوں ھٹی پھل لگانے دی ترغیب دتی جو کہ انہاں ملکاں وچ نارنگی، لیماں، پستہ تے گنے دے ناں توں مشہور نئيں سن ۔ انہاں نے اوتھے کپاس دی کاشت تے شہتوت دے درخت وی متعارف کروائے۔ مؤخر الذکر نوں ریشم دے کیڑے پالنے تے ریشم حاصل کرنے دے لئی استعمال کيتا جاندا سی۔ انہاں نے پہلی بار صقلیہ وچ کھجور دے درخت نوں وی متعارف کرایا تے نال ہی سرخ تے پیلے تربوز دی کاشت وی کيتی۔
چونکہ انہاں نويں پودےآں نوں پانی دی بہت ضرورت سی۔ لہٰذا مسلماناں نے رومی آبپاشی دے نظام نوں استعمال کرنے دے بعد اس وچ زبردست بہتری کيتی۔ انہاں نے پانی دے پہیے، محراب تے ہور چیزاں شامل کیتیاں۔ چنانچہ مسلمان نہ صرف رہتل دے علمبردار سن بلکہ اوہ اس دے بنانے والے تے اس دے میزبان وی سن ۔
مسلماناں نے زمین توں معدنیات جداں سلفر، سیسہ، چاندی وغیرہ نکالنے دی تکنیک نوں وی بہتر کيتا۔ انہاں نے لوکاں نوں سکھانا شروع کيتا کہ سمندر دے پانی توں نمک کِداں کڈیا جائے، تے ہر قسم دی مچھلیاں کِداں پکڑاں۔ ابن حوقل نے پالرمو دا دورہ کيتا تے اسنوں ۹۵۰ عیسوی وچ بیان کیا، جتھے اک دیوار والا محلہ اے جسنوں محل کہیا جاندا اے جو اج تک شہر دے وسط وچ اے، ايسے طرح عظیم مسجد، جسنوں اک گرجا گھر وچ تبدیل کر دتا گیا سی، تے خالصہ بھی۔ محلہ یا کلسا، جس وچ سلطان دا محل، ریاستی دفاتر، تے اک نجی جیل اے۔ ابن حوقل نے ۱۵۰ قصاباں دی دکاناں وچ کم کرنے والے ۷٬۰۰۰ قصاباں نوں شمار کيتا۔
جغرافیہ دان ابن جبیر ۵۷۸ ہجری/۱۱۸۳ عیسوی نے وی اس علاقے دا دورہ کيتا تے القصر تے الخلیصہ دے محلےآں نوں بیان کيتا "وہ راجگڑھ جس وچ طاقت تے دولت اے۔ اس وچ اوہ تمام حقیقی خوبصورتی تے تخیل اے جس دی کوئی خواہش کرسکدا اے۔ شان و شوکت دے آثار چوکاں تے پینڈو علاقےآں دی زینت نيں، گلیاں تے عوامی سڑکاں کشادہ نيں، فطرت دا حسن اکھاں نوں خیرہ کے دیندا اے۔ ایہ عجائبات دا شہر اے، گھر قرطبہ توں ملدے جلدے نيں، جو چونے دے پتھر توں بنے نيں، پانی دی اک مسلسل ندی جو شہر وچ بہندے چار چشماں توں آندی اے۔ تے بہت ساریاں مسیتاں کہ انہاں دا شمار نئيں کيتا جا سکدا۔ انہاں وچوں اکثر سکول نيں۔ اکھاں عزت و جلال توں بھری ہوئی نيں”۔
مسلماناں نے جزیرے اُتے زرعی اصلاحات دا آغاز کیا، جس دے نتیجے وچ پیداوار وچ وادھا ہويا تے چھوٹے چھوٹے ذخیراں دی ترقی دی حوصلہ افزائی ہوئی، تے وڈی املاک دا کنٹرول ختم ہو گیا۔ انہاں نے آبپاشی دا نظام وی تیار کيتا۔ اک مسلمان تاجر ابن حوقل نے پالرمو دی تفصیل دسی جدوں اس نے ۹۵۰ء وچ صقلیہ دا دورہ کيتا۔ ایتھے اک دیوار والا محلہ اے جسنوں (القصیر) "محل" کہیا جاندا اے جو اج تک پالرمو دا مرکز اے، عظیم جمعہ دے نال۔ بعد وچ رومن کیتھیڈرل دی جگہ اُتے مسجد۔ جتھے تک "کلسا" محلے دا تعلق اے، اس وچ سلطان دا محل، حمام، اک مسجد، سرکاری دفاتر تے اک نجی جیل شامل سی۔ ابن حوقل نے ۱۵۰ دکاناں وچ ۷٬۰۰۰ قصاباں دی موجودگی وی ریکارڈ کيتی۔
اس پورے دور وچ ، بازنطینی سسلین انقلابات جاری رہے، خاص طور اُتے مشرق وچ ، تے جزیرے دے کچھ حصےآں اُتے انقلابات دے خاتمے توں پہلے دوبارہ قبضہ کر ليا گیا۔ زرعی اجناس جداں نارنگی، لیماں، پستے تے گنے نوں صقلیہ لیایا گیا۔
زوال
سودھومقامی عیسائیاں نوں مذہب دی آزادی دی اجازت سی کیونجے اوہ ذمی سن، لیکن انہاں نوں جزیہ ادا کرنا پڑدا سی، تے انہاں دی ملازمتاں، لباس تے عوامی معاملات وچ حصہ لینے دی اہلیت اُتے پابندیاں سی۔ حکمران خاندان دے اندر تنازعات دے نتیجے وچ صقلیہ دی پرنسپلٹی ٹوٹنے لگی۔ اس دوران جزیرے اُتے یہودی اقلیت وی آباد سی۔
گیارہويں صدی تک، جنوبی اطالوی سرزمین اُتے وڈی طاقتاں نے نارمن کرائے دے فوجیاں دی خدمات حاصل کيتياں جنہاں نے راجر اول دے تحت مسلماناں توں صقلیہ اُتے قبضہ کر ليا سی۔ اپولیا تے کلابریا اُتے قبضہ کرنے دے بعد، اوہ ۷۰۰ گھڑ سواراں دی فوج دے نال میسینا نوں فتح کرنے وچ کامیاب ہو گیا۔ ۱۰۶۸ وچ راجر ميسيلميري اُتے فتح یاب ہويا، لیکن فیصلہ کن جنگ پالرمو دا محاصرہ سی، جو ۱۰۷۲ وچ صقلیہ نوں نارمناں دے ہتھوں زوال دا باعث بنیا۔
جنوبی اٹلی نوں وائکنگز دے عیسائی خاندان نارمن کرائے دے فوجیاں دے شدید حملے دا نشانہ بنایا گیا، تے انہاں دی قیادت بادشاہ راجر اول نے کی، جس نے مسلماناں توں ایہ جزیرہ کھو لیا۔ نارمنڈی دے رابرٹ گوسکارڈ نے ۱۰۶۰ وچ جزیرے نوں فتح کیا، تے اسنوں تن اسلامی ریاستاں وچ تقسیم کيتا گیا، جس نے مسلماناں دے خلاف عیسائیاں نوں مضبوط کرنے وچ مدد کيتی۔ راجر دے بعد ميں نے جنوبی اٹلی وچ اپولیا تے کلابریا اُتے قبضہ کیا، فیر جو ۷۰۰ گھڑ سواراں دے نال میسینا لے گیا۔ اس دے بعد اس نے ۱۰۶۸ وچ پالرمو دے نیڑے مسلیمیری وچ مسلماناں نوں شکست دتی، لیکن فیصلہ کن جنگ باقی اے، پالرمو دا محاصرہ، جس دے زوال دے نتیجے وچ ۱۰۹۱ وچ پورا جزیرہ نارمنز دے قبضے وچ چلا گیا۔ اس نے جزیرے دا کنٹرول حاصل کرنے دے بعد، اس نے اس دے مقامی حکمران یوسف بن عبداللہ نوں اقتدار توں ہٹا دتا، لیکن ایسا عرب رسم و رواج دے احترام دے ذریعے کيتا گیا۔
اس دے نال انہاں شہراں دا کھو جانا جزیرے اُتے مسلماناں دے تسلط دے لئی اک مضبوط دھچکيا سمجھیا جاندا اے، حالانکہ کچھ شہر اسلامی حکومت دے تحت رہے، جداں کہ انا، جو اک طویل عرصے تک ابن الحواس دے زیر تسلط رہے۔ لیکن اس دے جانشین نے ۱۰۸۷ء وچ ہتھیار ڈال کر عیسائیت اختیار کر لئی سی۔ اسنوں عیسائی القابات دتے گئے تے اوہ اپنے خاندان دے نال کلابریا وچ اک جاگیر وچ چلا گیا جو اسنوں راجر اول نے دتا سی۔ ۱۰۹۱ء وچ ، بوٹیرا تے نوٹو، صقلیہ دے بہت دور جنوب وچ ، تے فیر مالٹا دا جزیرہ، جو مسلماناں دا آخری گڑھ سی، نارمناں دے قبضے وچ آگیا۔ گیارہويں صدی دے آخر تک بحیرہ روم اُتے مسلماناں دا غلبہ کمزور پے گیا۔