|
حافظ شیرازی دا [[ناں]] محمد ، [[لقب]] شمس الدین تے [[تخلص]] حافظ سی ۔ حافظ نے اپنا ناں خود ایداں لکھئیا اے : محمد بن المقلب بہ شمس الحافظ الشیرازی ۔ حافظ دے جمن دے [[سال]] بارے محققاں دا نقطہ نظر [[اک]] دوجے نالوں مختلف اے ۔ [[انسائکلوپیڈیا آف اسلام]] دے مطابق حافظ اٹھویں صدی ہجری دے شروع چ جمئیا ۔ آقائے نفیسی نے حافظ دے جمن دا سال 726ھ توں 729 [[ہجری]] دے وچکار قرار دتا اے ۔
== مڈھلا جیون ==
[[File:Mohammad_Shams_al-Din_Hafez.jpg|thumb|200px|left|18حافظ]]
[[عبدالنبی]] نے "[[میخانہ عبدالنبی]] " چ لکھئیا اے کہ حافظ دا پیؤ [[اصفہان]] دا رہن آلا سی ۔ بعد چ اپنا [[وطن]] چھڈ کے [[تجارت]] دے پاروں اپنے ٹبر سنے [[شیراز]] چ آ وسئیا ۔ حافظ خمیر گیری کر کے اپنی [[روزی]] کماندا سی تے ویہلے ویلے نیڑلے [[مدرسہ|مدرسے]] چ تعلیم حاصل کردا سی ۔ اسنے بعد چ [[شیراز]] دے نامور استاداں کولوں [[علم]] حاصل کیتا تے [[قرآن|قرآن مجید]] حفظ کیتا ایسے لئی اپنا تخلص حافظ رکھئیا ۔ حافظ نے الہیات ، [[تفسیر]] ، [[فقہ]] تے حکمت دا مطالعہ کیتا ۔ [[علم الہندسہ]] تے [[موسیقی]] نال وی اسنوں بوہت لگاؤ سی ۔ اسدے ہم عصر تے ہم درس نے اسنوں مولانا الاعظم ، استاد التحریر الادباء تے فخر العلماء دے [[ناں|نانواں]] نال یاد کیتا اے ۔
[[File:Divan_von_Hafiz.jpg|thumb|200px|left|حافظ دا دیوان ، ایرانی منی ایچر 1585ء]]
[[File:Thr_muze_art_islam_17.jpg|thumb|200px|left|دیوان حافظ ، کھبے پاسے ایرانی منی ایچر تے سجے پاسے نستعلیق چ غزل ۔ جستے شاہ قاسم نے 1617ہ چ دستخط کیتے۔ قومی عجائب گھر ایران ، تہران]]
حافظ شیرازی دے جیون دا زمانہ 726ھ توں 792ھ شمار کیتا جاندا اے ۔ ایہہ [[ایران]] چ جنگ و جدل تے ناآرامی دا ویلہ سی ۔ [[امیر تیمور]] دے حملےآں دے نتیجے چ [[ایران]] دیاں بستیاں تباہ تے برباد ہوگئیاں ، اس دے باوجود علما تے شعراء علمی تے عرفانی محفلاں برقرار رکھدے سن ۔ حافظ نے [[شیخ مجدالدین]] ، [[شیخ بہاؤالدین]] ، [[سید شریف جرجانی]] تے [[شمس الدین عبداللہ شیرازی]] توں استفادہ کیتا ۔ اسنوں [[شیراز]] نال بے حد محبت سی اس لئی اسنے مصلی تے رکن آباد توں دوری اختیار نا کیتی ۔ اینے پورے جیون چ [[یزد]] تے [[ہرمز]] ول دو مختصر سفر کیتے ۔ [[دیوان حافظ]] توں ایہہ گل پتا لگدی اے کہ اسدے اہل تے عیال وی سن جنہاں دی رفاقت چ اوہ اپنے دکھ بھل جاندا سی ۔ اسدا [[اک]] [[پتر]] اسدی زندگی چ ای مر گئیا سی ۔
حافظ [[دربار]] نال وی وابستہ رہئیا ۔ [[ابو اسحاق]] نے 743 ھجری چ [[شیراز]] تے حکومت قائم کر لئی ،اوہ ہمیشہ حافظ نال مربیانہ سلوک کردا ۔ حافظ دا تعلق [[آل مظفر]] دے [[شاہ شجاع]] دے دربار نال وی رہئیا ۔ [[ایران]] دے بادشاہاں دے علاوہ [[ہندستان]] دے [[سلطان]] وی حافظ دے [[کلام]] نوں عزت دی نظر نال ویکھدے سن ۔ [[بہمنی سلطنت]] دے والی [[محمود شاہ]] نے حافظ نوں اپنے دربار چ آن دی دعوت دتی حتی کہ محمود شاہ نے اس لئی زاد راہ وی گھل دتی ، پر [[شیراز]] دی [[محبت]] آڑے آئی تےسفر دیاں صعوبتاں توں فرار لئی حافظ نے اوتھے جا ن دا ارادہ ترک کر دتا تے محمود شاہ دی خدمت چ [[اک]] [[غزل]] لکھ کے ارسال کر دتی ۔
حافظ دی زندہ جاوید تصنیف اسدا [[دیوان]] اے ۔ جہڑا [[قصیدہ|قصیدے]] ، [[غزل|غزلاں]] تے قطعاں تے [[رباعی|رباعیاں]] تے مشتمل اے ۔ ایہہ دیوان اسنے خود مرتب کیتا تے اسدے معاصر [[محمد گل اندام]] نے ترتیب دتا ۔ پر افسوس دی گل ایہہ اے کہ [[محمد گل اندام]] دا مرتب کیتا گئیا دیوان اج موجود نئیں ۔ اس دےعلاوہ حافظ نے تفسیر [[قرآن]] وی لکھی ۔ محمد گل اندام دے بقول حافظ شیرازی نے کشاف تے مصباح دے حواشی وی لکھے ۔
== نوٹ ==
1۔ [http://www.amaana.org/sultweb/msmhafiz.htm حافظ تے ایرانی ثقافت دا جگ چ مقام] [[آغا خان سوم]] ولوں 1936ء لندن
2۔ [http://home.jps.net/~nada/hafiz.html تحفہ:عظیم صوفی حافظ دیاں نظماں]
* [http://www.radiohafez.com/ حافظ دے جیون تے شاعری تے ریڈیو پروگرام]
[[categoryCategory:ایران]]
[[categoryCategory:شخصیتاں]]
[[categoryCategory:مسلم شخصیتاں]]
[[categoryCategory:شاعر]]
[[an:Hafez]]
[[kaa:Hafız Sheraziy]]
[[ko:하피즈]]
[[la:HafezHafiz]]
[[lt:Hafizas]]
[[ml:ഹാഫിസ്]]
| 