حضرت بزرگوار
حضرت بزرگوار | |
---|---|
جم | سنہ 1881
|
وفات | سنہ 1947 (65–66 سال)
|
عملی زندگی | |
پیشہ | الٰہیات دان ، متصوف ، شاعر |
باب اسلام | |
ترمیم |
حضرت بزرگوار (مولانو محمد عبدالرحیم خوجا ابن مولودولت ؛ ۱۸۸۱ ، لجک، اوبیگرم - ۱۹۴۷ ، ایلوک پنڈ، ضلع فیض آباد ) ۱۹ويں صدی دے آخر تے ۲۰ويں صدی دے اوائل وچ تصوف ، اسلام تے تصوف دے اک شاندار نمائندہ نيں۔
سیرت
سودھوشیخ عبدالرحیم، جو حضرت بزرگوار دے ناں توں مشہور نيں، ۱۸۸۱ وچ سابق اوبیگرم ضلع دے لِزک پنڈ وچ پیدا ہوئے، تے اوہ ۷ سال دی عمر توں فیض آباد ضلع دے پنڈ خواجہ یعقوب وچ مقیم سن ۔ اس نے اپنی ابتدائی تعلیم دا آغاز اپنے پہلے استاد ڈومولو سید محدثین الرحمٰہ دے تحت اپنے پہلے استاد ڈومولو کھوجا دے تحت کیتا، فیر ڈومولو نجم الدین دے زیر انتظام ضلع فیض آباد دے پنڈ جونیکیڈی وچ جاری رکھیا، اس دے بعد اس نے اپنی تعلیم دومولو اودیناہوجی دے تحت ضلع شولمکی گرم وچ مکمل کيتی۔ قلندکی.. جدوں نبی کریم صلی اللہ علیہ وسلم سائنس دی تعلیم دے لئی بخارا تشریف لے گئے تاں انہاں دے علم و ہنر دی وجہ توں بادشاہ نے میر عرب دے مدرسہ وچ انہاں دے لئی وکھ کمرہ مختص کر دتا۔ اس نے ایہ کمرہ دوسرے ملاواں نوں دے دتا تے پورا اک سال خواجہ بہاؤالدین نقشبند دی تربت وچ گزاریا جو کہ نقشبندی دے پرامن مراحل توں گزردے ہوئے بخارا توں ۹ کلومیٹر دے فاصلے اُتے واقع اے۔ کہانی دے مطابق، اس نے علمی بخارا توں سبق حاصل کیتا، جو ضلع حصار وچ پیدا ہويا، کہانی دے مطابق، گیشی، جاون ، تے فیض آباد دے مطابق۔ انہاں نے مولانا خدوئیبردی شوخاسی دے سامنے طریقت دا پیشہ مکمل کيتا جو اس وقت دے مشہور مصوراں وچوں اک سن ۔ آپ نے بخارا دے مدرسے وچ ۷ سال تک تعلیم حاصل کيتی، فیر ہور ۳ سال تک بخارا دے گوسفند کوشن ضلع دے مدرسہ وچ بطور استاد کم کیتا، تے ۱۹۱۰ وچ اپنے وطن واپس آئے۔
تصوف
سودھوҚофия андешаму дилдори ман,
Гӯядам «Маяндеш ҷуз дидори ман».
میرے خیالات تے دل نوں نظم کرن،
ميں نے کہیا "میاندیش میری ملاقات دے سوا کچھ نئيں اے۔
Ба дунё дил мабанд, толиб, шавад зулмат ба дил пайдо,
Шавӣ ғофил зи ёди ҳақ, ба дил ҳасрат шавад пайдо.
اپنے دل نوں دنیا توں نہ باندھو، دل وچ اندھیرے ظاہر ہونے نوں منگو
شاوی، حقیقت دی یاد توں غافل، دل وچ آرزو ظاہر ہو سکدی اے۔
Ба дунё дил мабанд толиб, шавад зулмат ба дил пайдо,
Шавӣ ғофил зи ёди ҳақ, ба дил ҳасрат шавад пайдо.
Ҳаёти ҷовидон хоҳӣ, ба назди боданӯшон рав,
Ки эҳёи дили ғофил шавад аз бода чун пайдо.
Бишав ту боданӯш аз суҳбати пирону майнӯшон,
Ки эъҷози Масеҳ аз майи бода мешавад пайдо.
Ба ёди наргиси шаҳло дил маҷруҳ зи мижгон кун,
Ки хуни духтари раз аз лаби соғар шавад пайдо.
Мабин ту, зоҳидо аз роҳи фақр айби хуҷӯро,
Ки теғи аслро бурриш зи устод мешавад пайдо.
Мазан ту таъна, эй зоҳид, зи роҳи айб халқонро,
Зи таъни мардумон шавад зулмат ба дил пайдо.
Чи хуш бошад адаб дар роҳи ишқи он Худовандӣ,
Адаб Абдурраҳим кун ту, шавад нураш ба дил пайдо
دنیا دنیا توں بند ہو جائے، دل وچ اندھیرا چھا جائے،
شاوی، حقیقت دی یاد توں غافل، دل وچ آرزو ظاہر ہو سکدی اے۔
اگر تسيں ابدی زندگی چاہندے ہوئے تاں عقلمنداں دے پاس جاؤ۔
کہ غافل دل دا دوبارہ جنم مل جائے۔
بوڑھاں تے شرابیاں دی گفتگو توں شرابی بنو۔
کہ مسیح دی مرضی شراب توں آندی اے۔
نرگس شالو دی یاد وچ دل دکھی کرو۔
کہ صغر دے لباں توں راج لڑکی دا خون نکلے گا۔
تیرے توں ملدے نيں حوراں، لبھدے نيں غریبی دی راہ کا
اگر آپ اصلی بلیڈ کٹتے نيں، تاں ایہ ماسٹر دے تھلے مل جائے گا.
اِس وقت تاں اُمتاں نوں گناہ دی راہ اُتے ملامت کردا اے۔
لوکاں دی تنقید توں دل وچ اندھیرا چھانے دو۔
خدا دی محبت دی راہ وچ ادب کتنا چنگا اے
آداب عبدالرحیم، اپنے دل وچ روشنی ڈالو[۱].
ہر بے خبر چہ دانند، این سوز عشق مرا
او تشنہ گشتو ناشناخت سرچشمہ باقورو
مستعفعلین ، فعلین، مستعفعلین ، فعلین
</poem>
آثار
سودھوحضرت بزرگور درجہ بندی دے مالک سن ۔ انہاں نے اپنے پِچھے ۱۲ کتاباں چھڈی نيں جنہاں وچوں ۸ تھلے لکھے عنوانات دے تحت محفوظ نيں۔
- عشق نامہ
- دیوان اشعار
- کشف الاسرار
- گلستان
- بوستان
- جاروبی
- تھانواں
- مثنوی
وسطی ایشیائی مسلم انتظامیہ دی درخواست اُتے حضرت بزرگور نے ۳ کتاباں طباعت دے لئی تاشقند بھیجاں، جنہاں دی قسمت دا حالے تک علم نئيں اے۔
انتقال
سودھوحالیہ برساں وچ ٹیومر دی بیماری بزرگور نوں پریشان کر رہی اے۔ جدوں وی پیٹ توں سوجن اترتی سی، انہاں نوں لوکاں نال ملن تے گل کرنے دا موقع ملدا سی، جنہاں توں روزانہ سینکڑاں لوک ملنے آندے سن ۔ جداں کہ ٹیومر اُتے دی طرف ودھ رہیا سی، اوہ ہن لوکاں دا سامنا تے مل نئيں سکدے سن . پچھلے سال توں ایہ سوجن تقریباً اک دن تک ودھ رہی اے تے اگلے دن تھلے جا رہی اے۔ حالیہ برساں دے مسائل دے باوجود، بزرگورز نے اپنے مذہبی فرائض تے اطاعت نوں کدی ترک نئيں کيتا۔ حضرت بزرگور نے ۱۹۴۷ وچ اس دردناک بیماری دی وجہ توں ۶۶ سال دی عمر وچ وفات پائی۔
بچے
سودھوحضرت بزرگور دے ۱۳ بچے سن، صرف سب توں چھوٹے بچے حضرت اشونی زبید اللہ زندہ نيں۔ ایشون زبید اللہ وی اپنے عظیم والد دی روایت نوں جاری رکھے ہوئے نيں تے انہاں دا شمار مذہبی کارکناں وچ ہُندا اے۔ اس دے علاوہ ایشون زبید اللو نے ہمت تے مردانگی دے نال ایلوک پنڈ دے علاقے وچ اک شاندار مسجد تعمیر کروائی، جتھے نمازیاں دی وڈی تعداد نماز ادا کردی اے۔ اس دے علاوہ، خدا دے فضل توں، اس عظیم شخصیت دی طرف توں اک ہور مذہبی سیکولر اسکول قائم کيتا جا رہیا اے .[۲]
نوٹ
سودھوبیرونیی روابط
سودھو- Султони Ҳамад (۹ июни 2017). "Зиёрати марқади Шайх Абдураҳими Давлат". https://web.archive.org/web/20170620140348/http://www.ruzgor.tj/adabiyot-va-farhang/12821-zijorati-avlijoi-fayzobod-2.html. Retrieved on 2017-06-20.