جنگلی بوٹی(کہانی)

جنگلی بوٹی پنجابی دی جانی پہچانی لکھاری امرتا پریتم دی اک کہانی ہے۔ اس کہانی دی نائکہ اک گھریلو کامے دی بیوی ہے جسدا نام انگوری ہے۔کہانی وچّ عامَ کامے لوکاں دی زندگی،اہنا دے زندگی بارے نظرئیے،اہنا دیاں ریتاں روایتاں اتے اہنا دے بھولیپن نوں درسایا گیا ہے۔

کہانی دا پلاٹ

اس کہانی دی نائکہ انگوری نام دی کڑی ہے جو مزدور طبقے نال تعلق رکھدی ہے۔اسدا اک دہاجو منڈے نال ویاہ ہو جاندا ہے۔ویاہ توں بعد اوہ اپنے شوہر نال اپنے شوہر دے مالکاں دے گھر رہن لگّ جاندی ہے جہنا دے گھر اوہ رسوئی دا کم کردا ہے۔امگوری مالکاں دی اک عورت نال عورت -مرد دے پیار بارے اپنی ایہہ دھرنا دسدی ہے کہ ایہہ تاں ہندا ہے جد کوئی مرد کسے عورت نوں کوئی جنگلی بوٹی کسے چیز وچ ملا کے کھوا دندا ہے۔

کجھ سماں بیتدا ہے۔انگوری اپنے شوہر نال رہِ رہی ہندی ہے۔انگوری اپنے شوہر توں ودھ جوان اتے سوہنی ہے۔اسدے گھر اسدے شوہر دے دوست اک چوکیدار دا وی آؤنا جانا ہندا ہے جس ولّ انگوری ہولی ہولی موہت ہو جاندی ہے۔جد اوہ کجھ دن پنڈ چلا جاندا ہے تاں انگوری اداس ہو جاندی ہے۔اسدی حالت ویکھکے اسدی مالکن جو انگوری نال گل بات کردی ہے اسنوں پچھدی ہے کہ کیتے اسنوں وی کسے مرد نے جنگلی بوٹی تاں نہی کھوا دتی ؟اسطے انگوری وی شکّ کردی ہے کہ لگدا ہے اسنو چوکیدار نے اسنوں چاہ وچ ملا کے جنگلی بوٹی کھوا دتی ہے۔