تابش کمال
فقیر تابش کمال گذشتہ صدی دی آخری دہائی دے اُردو/پنجابی شاعر وچ امتیازی طور اُتے قابلِ ذکر شاعر تے روحانی شخصیت نيں۔ اُنہاں نے اُردو وچ خصوصاً نظم تے پنجابی وچ نمایاں طور اُتے کافی دی تنومند روایت نوں جدیدحسیّت توں ہم آہنگ کر کے اگے ودھایا اے۔ اُنہاں دی اُردو نظماں کم و بیش ہر موضوع نوں محیط نيں۔ اس فن وچ اُنہاں دا اختصاص اوہ مٹھاس اے جو تھوڑے جہے شاعر ہی نوں نصیب ہُندی اے۔ پنجابی کافی وچ تابش کمال نے حیرت انگیز طور اُتے بابا فریدؒ توں لے کے خواجہ فریدؒ تک ہر وڈے شاعر توں تخلیقی طور اُتے استفادہ کردے ہوئے وی اپنی انفرادیت اُتے آنچ نئيں آنے دی۔ اُنہاں دی کافیاں سوزوگداز دے علاوہ جدید فکر دا احاطہ وی کردیاں نيں۔
ناں و نسب
سودھوتابش کمال ناں اے والد محترم باغ حسین کمال جو بانی نيں سلسلہ عالیہ اویسیہ کمالیہ دار الکمال کمال آباد چکوال دے جدوں کہ تابش کمال اپنے والد دے موجودہ جانشین نيں۔
ولادت
سودھوتریخ پیدائش: 15، اپریل 1965ء مقام پیدائش: پنوال چکوال اے
علمی سفر
سودھوپنجاب یونیورسٹی توں اُردو تے پنجابی ادبیات وچ ایم۔اے دی اسناد حاصل کيتياں حلقہ اربابِ ذوق راولپنڈی تے پاکستان رائٹرز گلڈ پنجاب دے رکن وی نيں۔ مختلف یونیورسٹیاں وچ آپ دے فن و شخصیت اُتے ایم ۔ اے ، ایم ۔ فل تے پی ۔ ایچ ۔ ڈی پروگراماں دے تحت تحقیقی کم وی ہوئے رہیا اے۔
وجہ تعارف
سودھو"حضرت کمال ثانی" اک طرف تصوف تے دوسری طرف شاعری، دونے میداناں وچ آپ دی کامرانی دا ثبوت ایہ اے کہ جتھے پاکستان دے جید اہلِ قلم احمد ندیم قاسمی، افتخار عارف، آفتاب اقبال شمیم، ضیاء جالندھری، شریف کنجاہی،حفیظ تائب، ڈاکٹر خورشید رضوی، عطاء الحق قاسمی، ڈاکٹر انور سدید، ڈاکٹر عبدالقدیر خان، احسان اکبر، سید منظور الکونین، یونس ادیب، حفیظ الرحمن احسن، علی محمد فرشی، یوسف حسن تے ہور ممتاز اہل قلم نے آپ دی تخلیقات اُتے قلم اٹھایا اوتھے اہلِ تصوف نے وی آپ دے روحانی کمالات نوں تسلیم کيتا۔ اُتے اس سلسلہ وچ سب توں مستند حوالہ خود آپ دے شیخِ مکرم حضرت باغ حسین کمالؒ دا اے جنہاں نے یکم ستمبر ۱۹۹۲ء وچ اک خط دے ذریعے ایويں سند عطا فرمائی:
’’ ۔۔۔ البتہ روحانی اعتبار توں آپ نوں اک ایداں دے منصب اُتے فائز کيتا گیا اے کہ حضراتِ اہلِ برزخ آپ اُتے رشک کردے نيں تے اس لحاظ توں مینوں آپ اُتے ناز اے ۔‘‘
آپ اپنے والد تے شیخ حضرت باغ حسین کمال ؒ نوں عطا کردہ ’’سلسلہ اویسیہ کمالیہ‘‘ دے موجود ہ سجادہ نشین نيں تے پنڈی روڈ (کمال آباد)، چکوال اُتے قائم کردہ درگاہ ’’دارالکمال‘‘ وچ سالکین دے دلاں وچ عشقِ الٰہی تے حبِ رسولﷺکی شمع فروزاں کرنے دا فریضہ سر انجام دے رہے نيں ۔ اپنے شیخِ محترم دی مانند آپ وی اک ہمہ جہت شخصیت نيں۔ پھُل، شعر، کتاب تے سرُ آپ دے خمیرماں نيں توعشق و تصوف آپ دی روح دے اجزاء نيں۔ انہاں سب دے ہم آہنگ ہونے توں اک ایسی دلآویز شخصیت وجود وچ آئی اے جس دا تصور ہی قلب و نظر نوں طراوت بخشتا اے۔ ایہی وجہ اے کہ گردشِ دوراں دے ستائے لوک جدوں فقیر دے آستانے اُتے قدم رکھدے نيں تاں کوئل دی کوک تے بلبل دے چہچہے انہاں دا استقبال کردے نيں تے گل رنگ فضا اکھاں توں دل وچ اتر کر تمام کلفتاں نوں دھو ڈالدی اے۔ اس اُتے مستزاد آپ دی نشاط انگیز ملاقات،درود شریف تے بسم اللہ شریف دی اُتے نور محفل تے دورانِ ذکر قلب اُتے اسمِ ذات دی سرمدی ضربات روح نوں اوہ پرواز عطا کردیاں نيں کہ بسا اوقات تمام حجابات اٹھدے محسوس ہُندے نيں۔ ایہ حضرت تابش کمال دے شیخِ کامل ہونے تے سلسلۂ عالیہ اُتے نبی کریم ﷺ دی روحانی شفقتاں دی اک کھلی دلیل اے کہ ’’دارالکمال‘‘ وچ آنے والے انتہائی شکستہ دل لوک وی واپسی اُتے خود نوں بااعتماد، مضبوط اورزندگی توں بھرپور محسوس کردے نيں۔ دلاں دا زنگ دور کرنے تے آئینہ دل وچ خالقِ حقیقی دی محبت جاگزاں کرنے دی ایہ بے مثل محفل ہر اتوار باقاعدگی توں دن اک توں دو بجے منعقد کيتی جاندی اے جس وچ شرکت دے لئی ہر خاص و عام دے لئی صلائے عام اے۔
"حضرت کمال ثانی" انہاں دی شخصیت دے بارے وچ تعارفی کتاب اے۔ شاعری دے علاوہ "متاع کمال"کے ناں توں انہاں نے معروف ادبی روحانی شخصیت باغ حسین کمال دی نگارشات اُتے مبنی کتاب "متاع کمال" مرتب کيتی اے۔
تصنیفات
سودھو- منظر منظر دھوپ (اردو شاعری)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔1998ء"منظر منظر دھوپ"
- شام پئی بن شام (پنجابی شاعری)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔2002ء"شام پئی بن شام"
- مہاجر پرندوں کی نظمیں(جدید اردو نظم)۔۔۔۔۔2005ء"مہاجر پرندوں کی نظمیں"
- سیرالافلاک (تصوف و سلوک)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔2006ء< "سیرالافلاک"
- صل علی(اردو نعت)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔2012ء" صل علی"
- پیار پیام(منظوم پنجابی خط)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔2019ء
- (نورِ مبیں(اردو نعت)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔(زیر طبع)
- (آسمان سے باہر (اردو غزل)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔(زیر طبع)
- (دکھ دے بیلے(پنجابی غزل)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔(زیر طبع)
- (تینڈے رنگ رنگی آں (پنجابی کافی)۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔(زیر طبع)[۱]
نعتیہ کلام
سودھو ؎ ہر ایک سمت اجالے دکھائی دیتے ہیں
ہمیں وہ روشنی والے دکھائی دیتے ہیں
؎ فرازِ عرش کا رستہ ہے شہر طیبہ کا
عجیب نور کے ہالے دکھائی دیتے ہیں
نمونہ کلام
سودھو ؎ مطمئن سے ہو گئے ہیں یہ حقیقت جان کر
اور بھی اِک زندگی ہے ماورائے زندگی
؎ چل پڑے تو منزلیں بھی دور پیچھے رہ گئیں
دیکھتا ہی رہ گیا دشوار سا رستہ ہمیں
حوالے
سودھو- ↑ «آرکائیو کاپی». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶. نامعلوم پیرامیٹر دا
|url-status=
نظر انداز کردا (کمک)