بمب دا فلسفہ

بمب دا فلسفہ

(اس لیکھ نوں اکثر شہید بھگت سنگھ دیاں لکھتاں وچ شامل کیتا جاندا اے، پر دراصل ایہہ لیکھ بھگوتی چرن ووہرا نے چندر شیکھر آزاد دی مدد نال لکھیا سی۔ ایہہ لیکھ کشمیر بلڈنگ، لاہور دے کرائے دے کمرے 69 وچ لکھیا گیا سی، جس بھگت سنگھ تے اوہناں دے ساتھیاں نے بمب فیکٹری وجوں استعمال کیتا سی۔ ایہہ لیکھ مہاتما گاندھی دے لیکھ 'The Cult of Bomb' دے جواب وچ لکھیا گیا جس وچ مہاتما گاندھی نے 23 دسمبر 1929 دی انقلابی کاروائی دا کھنڈن کیتا سی۔)

جدو اک انقلابی اپنے کجھ حق سمجھدا اے، اوہ ایہناں دی منگ کردا اے، دلیل دیندا اے، اپنی پوری روحانی طاقت راہیں اسنوں حاصل کرن دا یتن کردا اے، وڈے توں وڈے دکھ تسیہے جھلدا اے اتے وڈی توں وڈی قربانی دین لئی تیار رہندا اے اتے نال ہی اپنے جسمانی بل نوں وی ورتنا زرم نہیں سمجھدا۔ سو سوال تشدد جاں اہنسا دا نہیں بلکہ ایہہ اے کہ کی اسیں نرول روحانی گل دے سرے تے ہی چلنا اے جاں اس دے نال جسمانی طاقت دی ورتوں وی کرنی اے ۔

انقلابی وشواش رکھدے ہن کہ اوہناں دے دیس دی بند خلاصی انقلابی ڈھنگ راہیں ہی ہوویگی ۔ انقلاب جسدی اوہ کامنا کردے ہن اتے جس لئی اوہ لگاتار کم کر رہے ہن، صرف بدیشی سرکار اتے اس دے حمایتیاں اتے جنتا وچالے ہتھیاربند لڑائی دی شکل وچ ہی نہیں ہووےگا بلکہ اک نویں سماجی ڈھانچے دا سوچک ہووےگا۔ ایہہ یگ پلٹا سرمائیداری اتے ہر طرحاں دے جماعتی وکھریویاں اتے وتکریاں دا خاتمہ کر دیویگا۔ اج جو لکھاں لوک بھکھ مری دے شکار ہو رہے ہن اتے غیرملکی اتے دیسی لٹیریاں دے جولے ہیٹھ پس رہے ہن واسطے ایہہ خوشی اتے خوش حالی لیائیگا۔ ایہہ قوم نوں نواں جیون دیویگا، ایہہ نویں سماج دا جم داتا ہووےگا۔ اس توں ودھ کے ایہہ کرتی دی سرداری قائم کرکے سماجی جوکاں نوں سدا لئی راج گدیؤں ہٹا دیویگا۔

انقلابی اگے ہی نوجواناں دی بے چینی وچ انقلابی شروعات دیکھ رہے ہن۔ ہر طرحاں دی دماغی غلامی اتے مذہبی وہماں توں ایہہ مکتی دے چاہوان ہن۔ جویں جویں نوجواناں وچ انقلابی روح رچدی جائیگی، اوہ قومی غلامی دا جھٹپٹ تجربہ اتے آزادی لئی نہ مٹن والی کھچّ نال پروتے ہوئے ظلماں خلاف ہتھ اٹھاؤنگے ۔ اس طرحاں آتنکواد (terrorism) دے دور نے اس دیس وچ جم لیا۔

انقلابی دلیل نوں مہان سمجھدا اے۔ ایہہ دلیل اتے صرف دلیل نوں مندا اے۔ گالی گلوچ بھاویں کنے اچے توں اچے تھاں توں ورھے اوہنوں تھڑکا نہیں سکدی ۔ ایوں اطلاع کہ ہمدردی اتے تعریف دی انہوند وچ انقلابی اپنا آنظارہ چھڈّ جائیگا، وڈی مورکھدا اے۔ کئی انقلابی ہن تیک ایہناں آئینی ایجیٹیٹراں دے مہنے دین دی پرواہ نہ کردے ہوئے فانسیاں تے جھول گئے ہن۔ جے کوئی چاہندا اے کہ انقلابی اپنا کم ٹھلھ لین تاں اوہناں نال دلیل راہیں گل کرے۔ ایہی اکو اک رستہ اے۔ باقی ہور کسے شکّ دی گنجائش نہیں ہونی چاہیدی انقلاب کسے تہمتبازی جاں ہینکڑبازی توں گھبراؤن والی چیز دا ناؤں نہیں اے۔

ہورویکھو

• بھگت سنگھ