بانو امین
| بانو امین | |
|---|---|
| (فارسی وچ: بانو امین) | |
| جم | سنہ 1886 |
| وفات | سنہ 1983 (96–97 سال) |
| شہریت |  ایران
|
| عملی زندگی | |
| پیشہ | متصوف ، الٰہیات دان |
| پیشہ ورانہ زبان | فارسی |
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
ایران دی سب توں زیادہ اعلیٰ مرتبت فقیہا، مذہبی عالم تے عظیم مسلم صوفی ( عارف) منیاں جاندیاں نيں۔
اجتہاد
سودھواک سواݨی مجتہده دی حیثیت توں انھاں نے متعدد بار اجتہاد کيتا تے اس اجتہاد دی جازت انھاں آیت اللہ محمد کاظم حسینی شیرازی (1873–1947) تے مفتی اعظم آیت اللہ عارف توں حاصل ہُندی رہی۔[۱]
انھاں نے سوانیاں تے مرد علماء نوں اجتہاد دے بے شمار اجازتاں مرحمت کيتياں ، انہاں وچ سید مرعشی نجف وی سن ۔
بانو امین دے اٹھ بچے سن، انہاں وچوں صرف اک ہی انہاں دے بعد زندہ رہیا (سید محمد علی معین امین)۔
لکھتاں تے علمی کارہائے نمااں
سودھوانہاں نے اسلامی علوم دے بارے وچ متعدد کتاباں لکھياں ، جنہاں وچ 15 جلداں وچ تفسیرقرآن وی شامل اے۔
1965 وچ مکتب فاطمہ دے نام توں اصفہان وچ اک مکتب قائم کيتا۔ مکتب دی ابتدا 1992 توں بانو امین دے سب توں ممتاز طالب علم ، زین السادات ہمایونی (سن 1917) نے دی سی۔ 1992 دے بعد ، ہمایونی دے رشتہ دار ، حج آقا حسن امامی نے انتظام سنبھال لیا۔ چند منتخب لکھتاں
- ال اربعین الہاشمیہ
- جامعی الشتاعت
- سیر و سلوک در روش اولیاء اللہ
- اخلاق و راہی سعادت: اقتباس و ترجمہ ازطہارت العراقی ابن مسکوی
- روشِ خوشبختی و توسیع بہ خاہاران اِیمانی
- مخزن العرفان در علوم القرآن
- مخزن ال لالی در فضیلت مولا موالی امام علی ابن ابی طالب ابن طالب
- معاذ یا آخرین سیر بشر
وفات
سودھوانھاں اصفہان وچ تخت فولاد قبرستان وچ سپرد خاک کيتا گیا۔ [۲]