باقر العلوم
باقِرُالْعُلوم یا باقِر امام محمد باقر دا سب توں مشہور لقب اے۔[۱] کتاب علل الشرائع وچ جابر بن یزید جعفی توں اس طرح نقل ہويا اے کہ آخر کیوں پنجويں امام نوں باقر کہیا جاندا اے ؟ جواب دتا: کیونجے انہاں نے درحقیقت علم دے ابواب کھولے نيں۔[۲]
جداں کہ نويں تے دسويں ہجری دے اک عالم اہل سنت فضل بن روزبہان دی کتاب وسیلۃ المخدوم وچ آیا اے کہ پیغمبر اکرمؐ نے پنجويں امامؑ نوں ایہ لقب دتا سی۔[۳] امام صادقؑ توں اک روایت وچ وارد ہويا اے کہ پیغمبر اکرمؐ نے انہاں دے والد نوں خاص فضیلت دی بنا اُتے لقب باقر عطا کيتا سی۔[۴] پیغمبر اکرمؐ نے جابر بن عبد اللہ انصاری توں وعدہ کيتا سی کہ تسيں اس وقت تک زندہ رہوگے کہ میرے فرزند «محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب» نال ملاقات کرو کہ جسنوں توریت وچ باقر دے لقب توں یاد کيتا گیا اے تے جدوں تسيں انہاں توں ملنا تاں انہاں نوں میرا سلام کہنا۔[۵]
اسی طرح توں سبط ابن جوزی دی کتاب تذکرۃ الخواص وچ آیا اے کہ کثرت سجدہ دی وجہ توں آ پ دی پیشانی اُتے گہرا نشان پے گیا سی اس لئی باقر کہیا جانے لگا۔[۶]
حوالے
سودھومآخذ
سودھو- خنجی اصفہانی، فضلاللہ، وسیلہ الخادم الی المخدوم، قم، انتشارات انصاریان، ۱۳٧۵ہجری شمسی۔
- سبط بن جوزی، یوسف بن قزاوغلی، تذکرۃ الخواص من الأمّۃ فی ذکر خصائص الأئمۃ، قم، منشورات الشریف الرضی، ۱۴۱۸ھ۔
- صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، تحقیق محمدصادق بحرالعلوم نجف اشرف، منشورات مکتبۃ الحیدریۃ، ۱۳۸۵ھ۔
- قمی، عباس، منتہی الآمال، قم، جامعہ مدرسین، ۱۳٧۹ہجری شمسی۔
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تہران، اسلامیہ، ۱۳۶۳ہجری شمسی۔
- مفید، محمد بن نعمان، الاختصاص، تحقیق علیاکبرغفاری، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ھ۔