ایکو تے نارسیس

ایہہ اک دیومالائی کہانی اے ۔

کہانی

ایکو اک اپسرا سی جو نارسیسس ناں دے اک جوان دے ، جو تھیسپیا دی نیل اپسرا لریؤپ دا پتّ سی ،پیار وچّ ڈبّ جاندی اے. ندی دیوتا سیپفیسس نے اک وار اپنیاں دھاراواں دے ولیویاں نال لریؤپ نوں گھیر لیا ، اتے اس پرکار اسنوں اپنے پریم جال وچّ پھسا لیا .تاں اس اپسرا نے اک غیر-معمولی ہوہنے منڈے نوں جنم دتا. اس طرحاں دے اک خوبصورت بچے دے کلیان دے بارے وچّ چنتت ماں نے اپنے بیٹے دے مستقبل بارے نبی ٹریسیا توں صلاحَ لئی . ٹریسیا نے اپسرا نوں کیہا کہ نارسیسس گوڑھ بڈھیپے تکّ جیوندا رویگا ، جیکر اوہنوں اپنے آپ بارے پتہ نہ چلیا .

جدوں اوہ سولھاں سال دا ہویا ، تاں شہر دی ہر جوان کڑی اسدے نال پیار کردی سی ، لیکن اوہنے اپنی ہینکڑ کرکے اوہناں سبھ نوں ٹھکرا دتا . اوہ سمجھدا سی کہ اوہناں وچوں کوئی وی اسدے پیار دے قابیل نہیں .

ایکو تے نارسیس (پہلی صدی عیسوی دی پومپی ، اٹلی دی اک وال پینٹنگ)

اک دن جدوں نارسیسس باراسنگھےآں دے شکار لئی باہر گیا ہویا سی ، ایکو نے چھپ کے جنگل دے وچیں سندر جوان دا پچھا کیتا . اوہدی لالسا سی اس نال گلّ کرن دی ، لیکن پہل کرن وچّ نکام سی . جدوں نارسیسس نے اوڑک اسدے قدماں دی آواز سنی تاں اوہ بولیا، “کون اے؟” ایکو نے جواب دتا ، “ کون اے؟” تے ایہہ عمل ادوں تکّ جاری رہا ، جدوں انت ایکو نے اپنے آپ نوں ظاہر نہ کیتا اتے بھجّ کے سندر جوان نوں ہکّ نال لا لیا . اوہنے اپسرا نوں دور کر دتا اتے اسنوں کیہا سی کہ اسنوں اکلا چھڈّ دیوے . نارسیسس نے ایکو دا دل توڑ دتا اتے اوہ اکلی وادیاں وچّ جیون دے باقی دن گزارن لئی ماری ماری پھردی رہی . اخیر اسدی آواز ہی رہِ گئی ، خود آپ اوہ پیار لئی آہاں بھردی خاک ہو گئی . نارسیسس اویں دا اویں رہا اتے اجے وی جو لوک اسنوں چاہندے سن اوہناں نوں گھرنا کردا سی ، اک ٹھکرائی ہوئی کڑی نے رھامنوسیا نوں ( نمیسس وجوں وی جانیا جاندا اے) نارسیسس توں بدلہ لین لئی ارداس کیتی کہ اسنوں اکترپھا پیار بھوگن دا احساس ہووے .

نمیسس نے ایہہ ارداس سنی اتے اسدی سجا نارسیسس نوں دتی . اوہ اک جنگل وچّ اک ڈونگھی جھیل تے گیا ، جس وچوں اوہ پانی پین لگیا . اوہنے اپنے جیون وچّ پہلی وار اپنی شکل ویکھیا سی اتے جس سوہنے منڈے نوں اوہ ویکھ رہا سی اس نال اس نوں پیار ہو گیا. اوہ اس گلوں بے خبر سی کہ اوہ خود آپ ہی سی . آخرکار ، کافی چر آہاں بھرن دے بعد ، اسنے محسوس کیتا کہ اوہ جھیل وچّ ویکھی مورت اسدی اپنی ہی چھوی سی . تاں اسنوں احساس ہویا کہ اوہ اس پیار بارے کجھ نہیں کر سکدا ، اوہنے اپنی پوشاک پاڑ دتی اتے اپنے آپ نوں پٹن لگا. اس طرحاں خود اپنی جان لے لئی اوہ مر گیا ، بیسریر ایکو اس کول آئی اتے اوہنوں دکھ اتے افسوس ہویا . اسدی آتما اتی ہنیرے نرک نوں بھیج دتی گئی اتے جتھے اوہ مریا سی اتھے نارسیسس(نرگس) دا پھلّ اگیا . کیہا جاندا ہے کہ اجے وی نارسیسس ویترنی ندی دے پانی وچّ اپنی چھوی نوں موہت ہویا دیکھدا رہندا اے.

مورت نگری

Francesco Xanto Avelli, Echo, Amor en Narcissus (1535)
Nicolas Poussin, Écho et Narcisse (ca. 1629–1630)
Benjamin West, Narcissus and Echo (1805)

حوالہ

کلارا گلّ دے بلاگ اتے