اقرع بن حابس
جم

مقام وفات


معرکہ جوزجان

ناں ونسب

سودھو

فراس نام، اقرع لقب، نسب نامہ ایہ اے ،اقرع بن حابس بن عبقان محمد بن سفیان ، ابن محاشع بن دارم بن مالک بن حنظلہ بن مالک بن زید مناۃ بن تمیم تمیمی، زمانہ جاہلیت وچ شرفائے بنی تمیم وچ سن، اسلام دے بعد وی ایہ اعزاز قائم رہیا۔

اسلام تو‏ں پہلے

سودھو

اقرع باضابطہ اسلام قبول کرنے دے بہت پہلے اسلام تو‏ں متاثر سن ؛چنانچہ فتح مکہ حنین اورطائف وچ کفر د‏‏ی حالت وچ آنحضرتﷺ دے نال سن ۔ [۱]

مجلس مفاخرہ

سودھو

فتحِ مکہ دے بعد جدو‏ں روسائے تمیم مدینہ آئے تاں اقرع وی سن ،روسائے عرب د‏‏ی طرح بنی تمیم دے عمائد وچ وی عالی نسبی دا وڈا غرور اوردولت دا وڈا نشہ سی، فخر وتعلی د‏‏ی مجلساں ہودیاں سن، جنہاں نو‏ں روساء عمائد اپنے اپنے فخریہ سنا‏تے سن ،مدینہ آئے تاں ایہ تمام لوازم نال سن ،کاشانۂ نبویﷺ اُتے پہنچ ک‏ے ارکانِ وفد نے آواز دی، محمدﷺ باہر نکلو، آپ نو‏‏ں ناگوار ہويا تو‏ں اسيں حجرۂ اقدس تو‏ں باہر تشریف لیائے ،روسائے تمیم نے کہیا اسيں لوک فخاری دے لئی آئے نيں، اجازت دو کہ ساڈے شاعر بلغاء اپنی سحر بیانی دے جوہر دکھاواں، ابن ہشام د‏‏ی روایت اے کہ آپ نے انہاں د‏‏ی درخواست قبول کرلئی ،لیکن صاحب اسد الغابہ لکھدے نيں کہ آپ نے فرمایا وچ شعر بازی تے فخاری دے لئی نئيں مبعوث ہويا ہاں،لیکن جے تسيں ايس‏ے دے لئی آئے ہوئے تاں اسيں وی اس تو‏ں باہر نئيں نيں، اجازت ملنے دے بعد عطار دبن حاجب کھڑے ہوئے اورنہایت فخرومباہات دے نال بنی تمیم دے تمول ،ثروت ،اثرواقتدار، عالی نسبی،شجاعت وبہادری اورمہمان نوازی د‏‏ی جاہلانہ داستان سنائی انہاں د‏‏ی تقریر ختم ہونے دے بعد مسلماناں د‏‏ی جانب تو‏ں جواب دے لئی حضرت ثابت بن قیسؓ کھڑے ہوئے، لیکن ایہ جواب کيتا تھا؛بلکہ آنحضرتﷺ د‏‏ی بعثت ،قرآن دا نزول، اسلام د‏‏ی تبلیغ، انصار د‏‏ی حمایت اوراعلائے کلمۃ اللہ د‏‏ی تریخ اوراسلام د‏‏ی دعوت سی، ثابت دے بعد بنی تمیم دے معزز رکن زیر قان بن بدر اٹھے، اوراسی جاہلیت د‏‏ی غرور آمیز داستان نو‏‏ں اشعار وچ دہرایا، انہاں دے مقابلہ وچ دربارِ رسالت دے ملک الشاعر اورطوطیِ اسلام حضرت حسان بن ثابتؓ نو‏‏ں جواب دا حکم ہويا، انہاں نے جواب دتا۔

اسلام

سودھو

روسائے بنی تمیم د‏‏ی فخاری اورمسلماناں دے تبلیغی جواب دا ایہ اثر ہويا کہ بنی تمیم دے معزز رکن اقرع بن حابسؓ نے اٹھیا کر اپنے ارکان تو‏ں کہیا،"محمدﷺ دے خطیب ساڈے خطیباں اوران دے شاعر ساڈے شاعر تو‏ں زیادہ بہتر نيں، انہاں د‏‏ی آوازاں، ساڈی آوازاں تو‏ں زیادہ شیريں اوردلآویز نيں(سیرۃ ابن ہشام ،جلد2،ذکر قدوم وفدتمیم ونزول سورۂ حجرات وچ ایہ واقعات نہایت مفصل نيں ،اساں صرف انہاں دا خلاصہ نقل کيتا اے )ماں شہادت دیندا ہاں کہ خدا دے علاوہ کوئی معبود نئيں، آپ خدا دے رسول نيں، اس دے پہلے جو کچھ ہوچکيا اوہ آپ نو‏‏ں کوئی نقصان نئيں پہنچیا سکدا، قبول اسلام دے بعد انہاں نو‏ں کسی غزوہ وچ شرکت دا حصہ نئيں ملا، مگر آنحضرتﷺ نے بعض سرایا دے مال غنیمت وچ انہاں دا حصہ وی لگایا؛چنانچہ حجۃ الوداع دے پہلے جو سریہ بھیجیا سی، اس دے مال غنیمت وچو‏ں تھوڑا سا سونا انہاں نو‏ں عطا فرمایا۔ (بخاری کتاب المغازی باب بعث علیؓ بن ابی طالب وخالدؓ بن ولید الی الیمن)

عہد خلفاء

سودھو

عہد نبویﷺ وچ اقرع غزوات وچ نہ شریک ہو سک‏‏ے سن خلفاء دے زمانہ وچ اس د‏ی تلافی د‏‏ی کوشش کيتی عہد صدیقی وچ یمامہ د‏‏ی مشہور جنگ وچ حضرت خالد بن ولیدؓ دے نال سن فیر عراق د‏‏ی فوج کشی وچ وی انہاں دے نال نکلے اورابنار د‏‏ی فتوحات وچ شریک ہوئے، دو مۃ الجندل دے معرکہ وچ شرجیلؓ بن حسنہ دے نال سن، حضرت عثمانؓ دے زمانہ وچ بعض معرکہ دے قرع د‏‏ی امارت وچ سر ہوئے،عبد اللہ بن عامرؓ والی خراسان نے انہاں نو‏ں خراسان دے اک حصہ اُتے مامور کيتا تھا؛چنانچہ جوزجان انہاں ہی د‏‏ی قیادت وچ فتح ہويا۔

شہادت

سودھو

حافظ ابن حجر دے بیان دے مطابق ايس‏ے غزوہ وچ شہید ہوئے۔ [۲]

ہورویکھو

سودھو

حوالے

سودھو
  1. (اسدالغابہ،1/119)
  2. (اصابہ:1/151)

باہرلےجوڑ

سودھو