اصحاب رقیم
اصحاب الرقیم اصحاب کہف نوں قرآن وچ اصحاب الرقیم وی کہیا گیا الرقیم : بائبل وچ اسے’ راقیم ‘ کہیا گیا اے ، اوہ تختی جس اُتے اصحاب کہف دا قصہ تے انہاں دے ناں لکھے ہوئے سن ۔ [۱] الرقیم۔ اس دے متعلق مختلف اقوال نيں :
- (1) بعض دے نزدیک اصحاب کہف دے کتے نوں رقیم کہندے نيں۔ جداں کہ امیہ بن صلت دا قول اے۔
- (2) الرقیم۔ روم وچ اک قریہ دا ناں اے الضحاک۔
- (3) ایہ اس پہاڑی دا ناں اے جس وچ الکہف اے۔
- (4) نوشتہ۔ تحریر۔ لکھی ہوئی عبارت۔ قرآن وچ تے جگہ آیا اے کتاب مرقوم (83:9، 20) اک لکھی ہوئی کتاب۔ لہٰذا الرقیم اوہ لوح جس اُتے اصحاب کہف دے ناں۔ انہاں دا حسب ونسب ۔ انہاں دا قصہ تے انہاں دے خروج دے اسباب تحریر نيں تے جو انہاں دے مدفن اُتے لگائی گئی اے۔[۲]
الرقیم دے بارے وچ اختلاف کيتا اے، پس ابن عباس نے کہیا اے : قرآن وچ موجود ہر شے دے بارے اللہ تعالیٰ نے آگاہ فرمایا اے سوائے چار کے، یعنی غسلین، حنان، الاوہ تے الرقیم۔ مرہ توں الرقیم دے بارے پُچھیا گیا تاں انہاں نے فرمایا : کعب دا خیال اے کہ ایہ اوہ پنڈ اے جس توں اوہ اصحاب نکلے سن ۔ مجاہد (رح) نے کہیا اے : الرقیم توں مراد وادی اے۔ تے سدی (رح) نے کہیا اے الرقیم توں مراد چٹان اے جو اس غار اُتے سی۔ تے ابن زید نے کہیا اے : الرقیم اوہ کتاب اے جس دا حکم اللہ تعالیٰ نے اسيں اُتے غالب کر دتا، لیکن اس دے واقعہ دی ساڈے سامنے وضاحت نہ دی تے اک گروہ نے کہیا اے : الرقیم توں مراد اوہ تحریر اے جو تانبے دی تختی وچ لکھی ہوئی سی۔ تے ابن عباس (رض) نے کہیا اے : تانبے دی اک تختی وچ قوم کفار نے انہاں نوجواناں دا واقعہ لکھیا سی جو انہاں توں بھجے سن تے انہاں نے اسنوں انہاں دی تریخ بنا دتا، انہاں نے نے انہاں دے گم ہونے دا وقت ذکر کيتا، انہاں دی تعداد ذکر کيتی کہ اوہ کِنے سن تے ایہ وی بیان کيتا گیا کہ اوہ کون سن ؟ تے ايسے طرح فراء نے کہیا اے، انہاں نے بیان کيتا اے : رقیم تانبے دی اک تختی اے جس وچ انہاں دے اسماء انہاں دے نسب، انہاں دا دین تے جس توں اوہ بھجے سن سب لکھیا ہويا سی۔ ابن عطیہ نے کہیا اے : انہاں روایات توں ظاہر ہُندا اے کہ اوہ ایسی قوم سن جو واقعات تے حوادث دی تریخ لکھدے سن تے ایہ مملکت دی فضیلت اے تے ایہ مفید کم اے۔ تے ایہ اقوال الرقیم توں ماخوذ نيں تے ايسے توں “ کتاب مرقوم ” ( لکھی ہوئی کتاب) اے۔ تے ايسے توں الارقم (زہریلے سپ) اوہ اپنے اُتے سیاہ وسفید نشانات تے لکیراں دی وجہ توں کہلاندا اے۔ تے ايسے توں رقمہ الوادی اے، یعنی اوہ جگہ جتھے پانی چلے تے اوہ اس وچ اکٹھا ہوجائے۔
ابن عباس (رض) توں وی مروی اے : الرقیم لکھی ہوئی کتاب اے جو انہاں دے پاس سی اس وچ حضرت عیسیٰ (علیہ السلام) دے دین وچوں اوہ شریعت سی جس اُتے عمل پیرا سن تے اسنوں تھامے ہوئے سن ۔ تے نقاش نے حضرت قتادہ توں نقل کيتا اے کہ الرقیم توں مراد انہاں دے در اہم نيں۔ تے حضرت انس بن مالک تے شعبی (رح) نے کہیا اے کہ الرقیم توں مراد انہاں دا کتا اے۔ تے عکرمہ نے کہیا اے : الرقیم دوات اے۔ تے ایہ وی کہیا گیا اے : کہ الرقیم سونے دی اوہ تختی اے جو اس دیوار دے تھلے سی جسنوں حضرت خضر (علیہ السلام) نے سیدھا کيتا سی۔ تے ایہ وی کہیا گیا اے کہ الرقیم توں مراد غار والے نيں جنہاں اُتے اوہ بند ہوئے گئی سی، فیر انہاں وچوں ہر اک نے اپنے اصلح عمل دا ذکر کيتا۔
اس بارے وچ معروف خبر اے جسنوں صحیحین نے ذکر کيتا اے تے ايسے طرف امام بخاری وی مائل نيں۔ تے اک قوم نے کہیا اے : اللہ تعالیٰ نے اصحاب کہف دے بارے تاں خبر دتی اے تے اصحاب رقیم دے بارے کِسے شے دا ذکر نئيں کيتا۔ تے ضحاک (رح) نے کہیا اے : الرقیم روم دا اک شہر اے [۳]