اسرائیلیات
{{{1}}} اسرائیلیات انہاں روایتاں نوں کہندے نيں جو اہلِ کتاب، یعنی یہودیاں تے عیسائیاں توں اسيں تک پہنچی نيں۔ پہلے زمانے دے مفسرین دی عادت سی کہ اوہ کِسے آیت دے ذیل وچ ہر قسم دی اوہ روایات لکھ دیندے سن جو انہاں نوں سند دے نال پہنچدتیاں سن۔ انہاں وچ بہت ساریاں روایتاں اسرائیلیات وی ہودیاں سن۔ اس لئی انہاں دی حقیقت توں واقف ہونا وی ضروری اے۔
ان دی حقیقت ایہ اے کہ بعض صحابہ کرام تے تابعین پہلے اہلِ کتاب دے مذہب نال تعلق رکھدے سن، بعد وچ جدوں اوہ مشرف بہ اسلام ہوئے تے قرآن کریم دی تعلیم حاصل کيتی تاں انہاں نوں قرآن کریم وچ پچھلی امتاں دے بوہت سارے اوہ واقعات نظر آئے جو انہاں نے اپنے سابقہ مذہب دیاں کتاباں وچ وی پڑھے سن، چنانچہ اوہ لوک قرآنی واقعات دے سلسلے وچ اوہ تفصیلات مسلماناں دے سامنے بیان کردے سن جو انہاں نے اپنے پرانے مذہب دیاں کتاباں وچ دیکھی سن۔ ایہی تفصیلات "اسرائیلیات" دے ناں توں تفسیر دیاں کتاباں وچ داخل ہوئے گئی نيں۔ حافظ ابن کثیر (رحمة اللہ علیہ) نے، جو وڈے محقق مفسرین وچوں نيں، لکھیا اے کہ : ( بحوالہ : مقدمة تفسیر ابن کثیر ) اسرائیلیات دی تن قسماں نيں۔
- اوہ روایات، جنہاں دی سچائی قرآن و سنت دے دوسرے دلائل توں ثابت اے۔
مثلاً : فرعون دا غرق ہونا تے حضرت موسیٰ (علیہ السلام) دا کوہِ طور اُتے تشریف لے جانا وغیرہ۔
- اوہ روایات جنہاں دا جھوٹھ ہونا قرآن و سنت دے دوسرے دلائل توں ثابت اے۔
مثلاً : اسرائیلی روایات وچ مذکور اے کہ ۔۔۔ حضرت سلیمان (علیہ السلام) اپنی آخری عمر وچ (معاذاللہ) مرتد ہوئے گئے سن ۔ جدوں کہ اس دی تردید قرآن کریم توں ثابت اے : وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَ۔كِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُواْ سلیمان (علیہ السلام) نے (کوئی) کفر نئيں کیتا بلکہ کفر تاں شیطاناں نے کیا ( سورة البقرة : 2، آیت : 102 ) اسی طرح مثلاً : اسرائیلی روایات وچ مذکور اے کہ (معاذ اللہ) حضرت داؤد (علیہ السلام) نے اپنے سپہ سالار "اوریا" دی بیوی توں زنا کيتا، اسنوں (اوریا) مختلف تدبیراں توں مروا کر اس دی بیوی نال نکاح کر ليا۔ ایہ وی کھلا جھوٹھ اے تے اس قسم دی روایتاں نوں غلط سمجھنا لازم اے۔
- اوہ روایات جنہاں دے بارے وچ قرآن و سنت تے دوسرے شرعی دلائل خاموش نيں جداں کہ تورات دے احکام وغیرہ۔ ایسی روایات دے بارے وچ آنحضرت صلی اللہ علیہ وسلم دی تعلیم ایہ اے کہ انہاں دے بارے وچ سکوت اختیار کیتا جائے۔ نہ انہاں دی تصدیق کيتی جائے تے نہ تکذیب۔
البتہ اس مسئلہ وچ علما دا اختلاف اے کہ آیا ایسی روایات نوں نقل کرنا جائز وی اے یا نئيں؟ حافظ ابن کثیر نے قولِ فیصل ایہ بیان کیتا اے کہ : انہاں نوں نقل کرنا جائز تاں اے، لیکن اس توں کوئی فائدہ نئيں کیونجے شرعی اعتبار توں اوہ حجت نئيں اے !! [۱]
حوالے
سودھو- ↑ مضمون بحوالہ : مقدمة "معارف القرآن" ازمفتی محمد تقی عثمانی