ابو جعفر ہاشمی
ابو جعفر ہاشمی | |
---|---|
تاریخ پیدائش | سنہ 1020
|
وفات | 6 ستمبر 1077 (56–57 سال) |
مدفن | احمد بن حنبل مسجد |
شہریت | خلافت عباسیہ |
مذہب | اسلام |
فرقہ | اہل سنت |
فقہی مسلک | حنبلی |
عملی زندگی | |
استاذ | ابو یعلی حنبلی |
تلمیذ خاص | ابن ابی یعلی ، ابو المظفر سمعانی |
پیشہ | فقیہ |
باب اسلام | |
ترمیم |
ابو جعفر عبد الخالق بن عیسیٰ ہاشمی وڈے حنبلی شیخ سن، سلسلۂ نسب سیدنا عباس بن عبد المطلب توں ملدا اے، قاضی ابو یعلی حنبلی دے اجل تلامذہ وچوں نيں، احکامِ قرآن تے علم الفرائض اُتے چنگا درک حاصل سی، اہل بدعت دے خلاف بہت سخت سن، عباسی حکمراں القائم بامر اللہ دے اوتھے کافی احترام و قرب حاصل سی، اخیر عمر وچ ابن قشیری توں اختلافات دی وجہ توں قید ہوئے گئے، اک مدت تک قید رہے، بیمار ہوئے تے وفات پا گئے، انہاں دے جنازہ وچ اک جم غفیر جمع ہويا تے احمد بن حنبل دے بغل وچ مدفون ہوئے۔[۱]
سلسلہ نسب
سودھوعبد الخالق بن ابو موسیٰ عیسیٰ بن احمد بن محمد بن عیسیٰ بن احمد بن موسیٰ بن محمد بن ابراہیم بن عبد اللہ بن معبد بن عباس (محمد صلی اللہ علیہ وسلم دے چچا) بن عبد المطلب ہاشمی عباسی حنبلی بغدادی۔[۲]
ولادت و سیرت
سودھوسنہ 411 ہجری وچ پیدا ہوئے،
استاداں:- قاضی ابو یعلی حنبلی توں فقہ دا علم حاصل کيتا، ابو القاسم بن بشران، ابو الحسین بن حرانی، ابو محمد خلال، ابو اسحاق برمکی تے ابو طالب عشاری توں علمِ حدیث حاصل کيتا،
تلامذہ:- مایہ ناز شاگرد ابو بکر بن عبد الباقی بزار انصاری نيں، انہاں دے علاوہ اک وڈی تعداد نے انہاں توں فقہ و حدیث دا علم حاصل کیتا۔
قاضی ابو یعلی حنبلی دے سب توں خاص تلامذہ وچوں سن، انہاں توں سنہ 428 توں 451 ہجری تک فقہ دا علم حاصل کيتا، انہاں دے درس وچ شریک ہُندے تے تعلیقات لکھ لیا کردے سن، فروعی مسائل تے اصول فقہ دے اسباق دا اعادہ کیتا کردے، ایتھے تک کہ حنبلی مذہب وچ مہارت حاصل کر لئی، فیر دروس و فتاویٰ دینا شروع کیتا۔
ان دا درس بصرہ وچ خرقی گلی دی مسجد تے جامع منصور وچ برابر ہويا کردا سی، فیر مشرقی جانب منتقل ہوئے گئے تے اوتھے دار الخلافت دے سامنے مسجد وچ درس ہونے لگیا، فیر اوتھے توں باب الطاق دی جانب منتقل ہوئے گئے تے دربار دے راستہ دی مسجد وچ درس شروع ہوئے گیا، ايسے طرح جامع مہدی وچ وی درس دتا اے۔
بہت مختصر گفتگو کیتا کردے سن، تدریس دا بہت شاندار انداز سی، فرائض تے احکامِ قرآن و اصول اُتے یدِ طولیٰ حاصل سی، مناظرہ وچ بہترین انداز توں گل کیتا کردے سن، دوشنبہ دے روز مناظرہ دی مجلس لگتی سی، مخالف فقہا حاضر ہُندے سن تے مناظرہ ہُندا سی، اہل بدعت دے خلاف سخت رد عمل فرماندے سن، حنبلی مذہب وچ مہارت تے فقہ حاصل کرنے دے لئی طلبہ دی اک وڈی جماعت انہاں دے ہاس آندی سی۔[۲]
قشیری توں اختلاف
سودھوسنہ 469 ہجری وچ ابو نصر قشیری بغداد آئے، مدرسہ نظامیہ وچ درس دینا شروع کیتا تے حنبلی مذہب دی تذلیل و تذمیم شروع کر دتی، انہاں دے نال ابو سعد صوفی تے ابو اسحاق شیرازی وی شامل ہوئے گئے تے وزیر نظام الملک نوں حنبلیاں دے خلاف شکایات لکھ بھیجی، اک جماعت ابو جعفر ہاشمی اُتے انہاں دی مسجد وچ حملہ کرنے دے لئی تیار ہوئے گئی، ابو جعفر ہاشمی نے وی دفاع دے لئی کچھ لوکاں نوں تیار کر ليا، جدوں ابن قشیری دے افراد مسجد دے نیڑے پہنچے تاں دونے طرف توں اِٹ پتھر توں حملے شروع ہوئے گئے، بوہت سارے افراد زخمی ہوئے تے کچھ ہلاک وی ہوئے، آخر دونے فریق لڑدے لڑدے نظامیہ دے نیڑے پہنچ گئے، ابن قشیری دے افراد نے مدرسہ نظامیہ دے صدر دروازے نوں بند کر ليا تے مستنصر باللہ نوں پکارنے لگے عباسی خلیفہ اُتے طعن و تشنیع دے ارادے توں کہ عباسی خلیفہ حنبلیاں دا حامی اے تے ابو جعفر ہاشمی وی عباسی ہی سن تے خلیفہ دے چچازاد بھائی سن،[۳] اس اُتے ابو اسحاق شیرازی غصہ ہوئے گئے تے کِسے دوسری جگہ کوچ کرنے دا ارادہ کر ليا۔
وزیر نے فریقین نوں بلوایا تے کہیا: جو کچھ مسلماناں دے ما بین اختلاف پیش آیا اے یقین بہت تکلیف دہ گل اے، امیر المومنین دی موجودگی وچ صلح کرانے دی کوشش کيتی، ابو جعفر ہاشمی توں نیڑے ہونے دا حکم دتا، جس توں فریقِ مخالف راضی نئيں ہوئے، بالآخر ابو نصر بن قشیری نوں فتنہ دے سد باب دے لئی شہر بدر کرنے دا فیصلہ ہويا تے ابو جعفر ہاشمی نوں قید کرنے دا فیصلہ ہويا، قید وچ کھانا پینا بند رہیا، بھُکھا رہنے دی وجہ مرض لاحق ہوئے گیا، لوکاں دے اصرار اُتے جیل توں کڈ کے انہاں دی بہن حریم طاہری دے حوالہ کر دتا گیا تے اوتھے وفات پا گئے۔[۲]
وفات
سودھو15 صفر المظفر سنہ 470 ہجری وچ وفات ہوئی، وصیت دے مطابق ابو سعید بردانی تے ابن الفتی نے غسل دتا تے جمعہ دے دن چاشت دے وقت جامع منصور وچ نماز جنازہ ہوئی، نماز جنازہ انہاں دے بھائی ابو الفضل محمد نے پڑھائی، جنازہ وچ اک وڈا جم غفیر حاضر سی، احمد بن حنبل دی قبر دے بغل وچ مدفون ہوئے، انہاں دی قبر لوکاں دی زیارت گاہ رہی، کہیا جاندا اے کہ انہاں دی قبر اُتے تقریباً دس ہزار ختم ہوئے نيں۔ خواب وچ دیکھیا گیا، پُچھیا گیا کیہ ہویا؟ فرمایا: «جب مینوں قبر وچ ڈالیا گیا تاں ميں نے سفید موتیاں توں بنا اک قبہ دیکھیا، میرے توں کہیا گیا: ایہ تواڈا اے، اس وچ داخل ہوئے جاؤ۔» ايسے طرح اک خواب وچ کہیا کہ احمد بن حنبل توں ملیا تاں انھاں نے فرمایا: «ابو جعفر! تسيں نے اللہ دے جہاد دا حق ادا کر دتا، اللہ نے تواناں خوشنودی دا پروانہ دے دتا۔»[۲]
حوالے
سودھو- ↑ شمس الدين الذهبي: سير أعلام النبلاء، الطبقة الخامسة والعشرون، أبو جعفر الهاشمي، الجزء الثامن عشر، صـ 546: 548، طبعة مؤسسة الرسالة، سنة النشر: 1422هـ / 2001م
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ ۲.۳ الذيل على طبقات الحنابلة، وفيات المائة الخامسة، عبد الخالق بن عيسى بن أحمد (1)، مكتبة إسلام ويب Archived 02 2يناير9 at the وے بیک مشین
- ↑ «دولة السلاجقة وبروز مشروع إسلامى لمقاومة التغلغل الباطني والغزو الصليبي ص:330». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۶-۰۲-۰۸. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۱.