ابوالسبطین
ابوالسِبطَین امیرالمؤمنین امام علی ابن ابی طالب دی کنیت اے۔
سبط دھوہتے دے معنی وچ اے۔ امام حسن مجتبی(ع) تے امام حسین(ع) نوں رسول اللہ(ص) دے دھوہتے ہونے دی وجہ توں سبط نبی کہیا جاندا اے۔ جدوں انہاں دونے حضرات دی طرف اکٹھا اشارہ کرنا ہُندا ہوئے تاں سبطین کہیا جاندا اے۔ ايسے مناسبت توں انہاں دونے ائمہ دے والد امام علی ابن ابی طالب (ع) نوں ابو السبطین کہیا جاندا سی۔[۱]
معنی
سودھوسِبط لڑکے دے لڑکے نوں کہیا جاندا اے تے اس دی جمع اسباط آندی اے [۲]
اظہری نے کہیا اے : السَّبَط : ایداں دے درخت نوں کہندے جس دیاں شاخاں بہت زیادہ ہاں تے اس دی اصل اک ہو ۔اسی توں اَسباط نکلیا اے گویا باپ اک شجر دی مانند تے اس دی اولاداس دیاں شاخاں دی مانند نيں۔ والسِّبْطُ (کسرے دے نال) لڑکے دا لڑکا اے جدوں کہ محکم وچ بیٹے تے بیٹی دے بیٹے نوں کہیا اے ۔حدیث وچ آیا اے : الحَسَنُ والحُسَيْنُ سِبْطا رَسُولُ الله صَلّى اللهُ عليه وسَلّم ورَضِيَ عَنْهُما [۳].
اکثر بیٹی دی اولاد نوں کہیا جاندا اے ايسے توں حسن تے حسین نوں سبطا رَسُول الله کہندے نيں۔[۴]
سبط اک اصل اے جو کسی چیز دے پھیلنے اُتے دلالت کردی اے گویا ایہ کلمہ وضعی اعتبار توں بسط دے نیڑے اے ۔[۵]
حوالے
سودھومنابع
سودھو- مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دارالاحیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- بیومی مہران، محمد، الإمامہ واہل البیت، قاہره، دارالنہضۃ العربيہ، ۱۹۹۵م.
- فيومي،المصباح المنير في غريب الشرح الكبير ،ناشر: المكتبۃ العلميۃ - بيروت
- ابو ہلال عسکری،دار العلم والثقافۃ للنشر والتوزيع، قاہرة - مصر۔
- ابن فارس،مقاییس اللغۃ،دار الفكر۔