آجیویک
آجیویک (ہندی: आजीविक) ناستِک یا عام عقیدے توں ہٹ کر قدیم ہندوستانی فلسفہ سی۔[۲] ۔ ایہ قدیم ہندوستانی ہلاکت پسندی دا اک مکتب فکر وی رہیا اے۔[۳] شواہد توں ثابت کیتا گیا اے کہ اس دی تاسیس پنجويں صدی ق م وچ مکھلی گوشال نے رکھی سی۔[۳] ایہ اک شرمن تحریک سی۔ ایہ ابتدائی بدھ مت تے جین مت توں سِدھے مد مقابل رہیا اے۔[۴] آجیویک منظم تارکین الدنیا سن جو اپنی وکھ شناخت والے سماج دی تعمیر کر چکے سن ۔ [۵]
ایہ سمجھیا جاندا اے کہ آجیویک مکتب فکر کے فلسفے اصلی دستاویز کِسے زمانے وچ رہے سن، مگر جدید دور وچ ایہ عدم دست یاب نيں تے شاید مفقود ہوئے چکے نيں۔ انہاں دے نظریات نوں ہندوستان دے قدیم ادب توں ثانوی ماخذ دے طور اُتے آجیویکا دے تذکراں توں لیا گیا اے ۔[۶] ماہرین اکثر ایہ استفسار کردے نيں کہ کیہ فی الواقع آجیویک فلسفے نوں مناسب انداز وچ تے مکمل طور اُتے خلاصے دے طور اُتے انہاں ثانوی مآخذ وچ شامل کیتا گیا اے، کیوں کہ انہاں نوں اس زمرے دے لوک (جداں دے بدھ مت تے جین مت دے پیرو کار) لکھ چکے نيں جو انہاں توں مقابلہ کر رہے سن تے آجیویکی فلسفے تے مذہبی مراسم توں متصادم سن ۔ اس لئی ایہ ممکن اے کہ دست یات معلومات وچوں زیادہ تر آجیویکاں توں متعلق کِسے نہ کِسے درجے تک صحیح نئيں اے تے اس وجہ آجیویکاں دے کردار دی کوئی وی تصویر کشی نوں غور توں تے تنقیدی نگاہاں توں لی جانی چاہیے۔
آجیویک مکتب فکر نوں مکمل تقدیر دی نیتی ("انجام") دے لئی جانیا جاندا اے۔ [۳] اس دے پس پردہ ایہ سوچ اے کہ آزاد مرضی ورگی کوئی چیز نئيں اے تے جو کچھ ہويا اے، ہوئے رہیا اے یا ہوئے کر رہے گا اوہ مکمل طور اُتے مقدر وچ لکھیا جا چکيا اے تے ایہ تخلیق دے اصولاں وچ شامل اے۔[۳][۶] آجیویک کرما دے فلسفے وچ غلط مندے سن ۔ آجیویک دے الٰہیات وچ ایہ نظریہ شامل سی جو ویشیشک مکتب فکر دا وی اے۔ تے اوہ ایہ کہ ہر چیز سالماں توں بنی اے تے صفات سالماں دے مجموعےآں توں ابھرتی نيں، مگر ایہ مجموعے تے انہاں سالماں دی فطرت قدرتی طاقتاں دی جانب توں پہلے توں طے اے ۔[۷] آجیویک ملحد سن ۔[۸] اوہ لوک ایہ مندے سن کہ ہر ذی حیات اک آتما اے – جو ہندو مت تے جین مت دا کلیدی عقیدہ اے۔[۹][۱۰][۱۱]
ہور ویکھو
سودھوحواشی
سودھو- ↑ Marianne Yaldiz, Herbert Härtel, Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums ; an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Metropolitan Museum of Art, 1982, p. 78
- ↑ Natalia Isaeva (1993), Shankara and Indian Philosophy, State University of New York Press, ISBN [[Special:BookSources/978-0791412817, pp. 20-23
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ James Lochtefeld, "Ajivika", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 1: A–M, Rosen Publishing. ISBN [[Special:BookSources/978-0823931798, page 22
- ↑ Jeffrey D. Long (2009), Jainism: An Introduction, Macmillan, ISBN [[Special:BookSources/978-1845116255, page 199
- ↑ Basham 1951, pp. 145-146.
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Basham 1951, Chapter 1.
- ↑ Basham 1951, pp. 262-270.
- ↑ Johannes Quack (2014), The Oxford Handbook of Atheism (Editors: Stephen Bullivant, Michael Ruse), Oxford University Press, ISBN [[Special:BookSources/978-0199644650, page 654
- ↑ Analayo (2004), Satipaṭṭhāna: The Direct Path to Realization, ISBN [[Special:BookSources/978-1899579549, pp. 207-208
- ↑ Basham 1951, pp. 240-261.
- ↑ Basham 1951, pp. 270-273.
حوالے
سودھو- Basham, A.L. (1951). History and Doctrines of the Ājīvikas, 2nd, Delhi, India: Moltilal Banarsidass (Reprint: 2002). ISBN 81-208-1204-2. originally published by Luzac & Company Ltd., London, 1951.
- Balcerowicz, Piotr (2015). Early Asceticism in India: Ājīvikism and Jainism, 1st, Routledge, 368. ISBN 978-1-317-53853-0.
- Jayatilleke, K.N. (1963). Early Buddhist Theory of Knowledge, 1st, George Allen & Unwin Ltd., 524. Archived 2018-12-24 at the وے بیک مشین
- Warder, Anthony K. (1998). "Lokayata, Ajivaka, and Ajnana Philosophy", A Course in Indian Philosophy, 2nd, Motilal Banarsidass Publishers, 32-44. ISBN 9788120812444.