آئینِ اکبری (فارسی: آئینِ اکبری‎) جاں "اکبر دا آئین"، اکبر دے وزیر، ابو الفضل ابن مبارک دی اکبر دے راج بارے لکھی ویروے بھرپور دستاویز ہے۔[۱] ایہہ ابو الفضل دی 16ویں-صدی وچّ لکھی کِتے وڈی دستاویز اکبرنامہ دا تیجا اتے آخری حصہ ہے۔(فارسی: اکبر نامه‎), اتے ایہہ خود تنّ جلداں وچّ ہے۔[۲]

اکبر دا دربار، اکبرنامہ دے کھرڑے وچوں اک مورت
ناصر الدین الطوسی

اندرونی مواد

سودھو

آئین اکبری نوں پنج حصےآں وچّ ونڈیا ہویا ہے اتے ایہہ ستّ سالاں وچّ ختم ہوئی سی۔ پہلے حصے وچّ بادشاہ دے حکومتی اتے محلی اتے درباری ویروے دتے ہن۔ دوجے حصے وچّ راج اہلکاری، فوجی اتے عوامی عہدے، وواہی اتے سکھیا (تعلیم) متعلق اصول، وودھ منوونود اتے راجدربار دے آشرت پرمکھ ساہتکار اتے سنگیتکار مذکور ہن۔ تیسرے حصے وچّ نیاں(انصاف) اتے کارجکاری محکمےآں دے قانون، کھیتی پربندھ متعلق ڈکر اتے باراں صوبیاں دیاں جانن یوگ اطلاعواں اتے انکڑے ہن۔ چوتھے حصے وچّ ہندواں دی سماجی حالت اتے اوہناں دے دھرم، فلسفے ، ساہت اتے علم دا (سنسکرت توں انبھجّ ہون دے کارن ایہناں دا سنکلن ابو الفضل نے پنڈتاں دے زبانی کتھناں دا ترجمہ کراکے کیتا سی)، غیرملکی حملہ آوراں اتے پرمکھ حملےآں دا اتے پرسدھ مسلمان سنتاں دا ذکر ہے اتے پنجویں حصے وچّ اکبر دے کتھن سنکلت ہن اتے لکھاری دا اپسنہار ہے۔ انت وچّ لکھاری نے خود اپنا ذکر کیتا ہے۔

حوالے

سودھو
  1. Majumdar, R.C. (2007). The Mughul Empire, Mumbai: Bharatiya Vidya Bhavan, p.5
  2. Introduction to Akbaranama and Ain-e-Akbari Columbia University