سُرجیت گگ

سرجیت گگّ دا جنم متی 4 مئی 1974 نوں پنڈ گگّ نیڑے ننگل ڈیم ضلع روپڑ وچّ ہویا ۔

تعلیماتے وکھ-وکھ کِتے

ہماچل پردیش دے منڈی ضلعے وچّ سلاپڑھ کلونی نام دے قصبے وچّ دسویں تکّ دی پڑائی پوری کیتی۔ اس توں بعد آئی.ٹی.آئی وی کیتی تے پھر دس کو سال فکیٹری مزدور وجوں کم کیتاں تے پھر دس سال ٹی.وی مکینک وجوں وی کم کیتا تے اجکلھ پرائیویٹ کمپنی وچّ کم کر رہے ہن۔ ساہت پڑنا اتے اخباراں پڑنا ایہناں دا شوق ہے۔

وچاردھارا

گگّ سماج وچّ چلنت معاملیاں تے ٹپنی کردے رہندے ہن!ایہہ اپنیاں کویتاواں وچّ پاش وانگ بمبا پرتیکاں دی گلّ نہی کردے سگوں راجنیتی پرتی اپنے وچار سدھے روپ وچّ پیش کردے نے! ایہناں دا مننا ہے کہ جے میں کوتاں وچّ سدھے روپ وچّ نہ لکھا تاں اسدی کاوکتا اڈ جاندی ہے تے اوہ کویتا نہیں رہندی! ایہہ جوانی ویلے علاقے وچّ کھبے پکھی وچاراں والی نوجوان بھارت سبھا دے سمپرک وچّ آ گئے پر آرتھک لوڑاں کارن اوہ بہتی دیر سرگرم نہ رہے! اوہ اپنے آپ نوں اعلانیاں ناستک گھوست کردے ہن!

رچنا

مارچ 2010 وچّ انقلاب'نام دا میگجین "تیرماسک" کڈھنا سرو کیتا سی تے 6 انک رلیز کرن توں بعد بند کرنا پیاں! پھر اناں دی اک کتاب "گگبانی" چھپی ہے جو گیتاں اتے کویتاواں دی کتاب ہے!

گگّ-بانی

گگّ-بانی کتاب وچّ کل 137 کویتاواں ہن! جناں وچو ہر اک کوتاں بارے ایہناں دے وچار وکھرے ہن۔جویں کہ گگّ بانی وچّ شامل پہلی کویتا "میں ساہتکار نہی" وچ ایہہ اپنے آپ نوں ساہتکار،کوی،لیکھک،ودوان،آلچوک نہیں مندے۔ایہہ ہر اک وشے نوں سنویدنا نال ویکھدے ہوئے اوہناں تے سدھا وینگ کردے ہن۔ ایہہ اپنیاں کویتاواں وچّ سہج نوں مکھ نہیں رکھدے سگوں وشے نوں مکھ رکھدے ہن۔ایہناں دا کاوَ روپ بہت سوکھا ہے جو ہر اک ویکتی نوں سوکھا سمجھ آ جادا ہے۔ کویتا دے حوالے نال ججھارواد پکھ وی ویکھیا جا سکدا ہے۔ایہناں دیاں کویتاواں دے وشے جو گگبانی وچّ شامل نے جویں کہ مہنگائی،بے روزگاری،عورت سنبندھی وچار،سکھیا اتے ہور لوکا نال جڑے وشے ایہناں دی پستک وچّ شامل ہن۔ایہناں دی کویتا وچّ موجودا دور وچّ ایہہ کیہا جا رہا ہے کہ جماعتی سنگھرش مٹھا پے رہا ہے۔مارکسواد اپنرسگک ہو گیا،اس دور وچّ ایہہ کویتا جماعتی چیتنا دی کویتا بنکے ساہمنے آؤدیں ہے۔ لٹّ ہو رہی جماعت نوں لٹّ کرن والی جماعت دے خلاف جوجھن دا سنیہا دندی ہے۔ ایہہ اپنیاں کویتاواں وچّ دھارمک اڈمبراں دے خلاف وی بولدے نے جویں کہ ہن دے سمیں وچّ روپک پکھ تے گلّ کیتی جادیں ہے ۔ پر سکھی دی وچاردھارا لوک پکھی ہے۔ ڈاریاں تے لٹّ وی ہندی ہے پر ایہہ روپک پکھ تے وی بولدے نے ایہناں دا مننا ہے کہ روپک پکھ دی گلّ کرن دی بجائے وشا ہی مکھ ہونا چاہیدی ہے۔ جویں کجھ چولا پا کے آ گئے نے،کجھ بھیس وٹا کے آ گئے نے۔دشمیش پتا تیری سکھی نوں ، کجھ ٹھگّ ونجارے آ گئے نے۔2

لکھاری بارے

اوہناں مطابق چیتن منکھ ہی چنتن کردا ہے۔ چنتن کرن والا چنتک اکھواندا ہے۔ چنتک دا سوکھمبھاوی ہونا کّ لازمی گن ہے ہ کّ سفل لیکھک اتے سدھارک ہو سکدا ہے۔ ہناں انوسار سماج وچّ جو وی ہو واپر رہا ہندا ہے، جو پریشان کردا ہے جاں ساوی پدھری زندگی وچّ خلل پاندا ہے سنوں کاغذ تے کر کے من دی بھڑاس کڈھ لینا ہی میرے لی کویتا ہے۔ کویتا اتے ہور ودھاواں دی بہتی سمجھ نہ ہون کارن خود نوں کوی نہیں مندے۔ ہناں دا کہنا ہے کہ میریئاں کویتاواں، گیت، غزلاں، کہانیئاں اادِ سبھ چنتن وچوں نکلی ہوک ہے۔ ہناں دا مننا ہے کہ میں جناں لوکاں لی ہاں، جو لوک میریئاں لکھتاں دا ادھار جاں پاتر بندے ہن، ناں نوں میریئاں کویتاواں سوکھیئاں ہی سمجھ اا جاندیئا ہن۔1