"<span lang="ur">ایل خانی سلطنت</span>[[ گٹھ:مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے ]]" دیاں دہرائیاں وچ وکھراپا

ایل خانی سلطنت چ اج دا سارا [[ایران]] ، [[عراق]] ، [[افغانستان]] ، [[ترکمانستان]] ، [[آرمینیا]] ، [[آذربائیجان]] ، [[جارجیا]] ([[گرجستان]]) تے [[ترکی]] دے زیادہ تر حصے تے مغربی [[پاکستان]] شامل سن۔ 1219-1224 دی [[چنگیز خان]] دی [[خوارزم شاہی سلطنت]] دے خلاف مہم توں بعد ایس دے پوتے [[ہلاکو خان]] نے 1256ء چ ایل خانی سلطنت دی بنیاد رکھی ایہہ سلطنت 1335ء تک قائم رہی ۔

جدوں [[خوارزم شاہی سلطنت]] دے بادشاہ علاؤ الدین محمد دوم نے منگول تاجراں دے سر کپے ، [[چنگیز خان]] نے 1219ء [[خوارزم]] دے حکومت دے خلاف اعلان جنگ کردتا ۔ منگولاں نے [[خوارزوم شاہی سلطنت]] دی اٹ نال اٹ بجا دتی تے 1219ء توں 1221ء وچکار سارے وڈے شہراں تے مل مار لیا ۔ ایرانی [[عراق]] دے علاقے نوں منگولاں نے جوبے تے [[سوبداغی بہادر]] دی اگوائی چ کھنڈراں چ بدل دتا ۔ اس جنگ دے بعد [[ماوراء الہنر]] دا علاقہ منگولاں دے قبضے چ آیا ۔

ایل خانی سلطنت دا اصل بانی [[چنگیز خان]] دا پوتا تے مونگکے خان بے [[قبلائی خان]] دا بھائی [[ہلاکو خان]] سی ۔ مونککے نے اسنوں [[مشرق وسطی]] چ [[تولی خان]] دے ٹبر دے ایتھے اقتدار نوں مضبوط کرن لئی بھیجیا تے حکم دتا کہ کم ہو جان دے بعد [[منگولیا]] واپس آ جائے ۔

[[ca:Il-khankhanat]]