'''پِیرو پریمن''' 19ویں صدی دی اک [[پنجابی]] شاعرہ سی۔
پیرو پریمن (اندازا 1832 - 1882) نوں [[پنجابی]] دی پہلی شاعرہ منیا جاندا اے۔ اس دا ذکر پہلی وار ڈاکٹر. دیوندر سنگھ ودیارتھی نے اپنے کھوج پتر "پنجابی دی پہلی استری کوی" وچّوچ کیتا سی اتے پیرو دا سماں 1832 توں 1882 تک متھیا اے۔
==جیون==
پیرو دے جیون بارے بہت گھٹّگھٹ جانکاری ملدی ہے۔اے۔ [[پاکستان]] دے لیکھکلکھاری اقبال قیصر انوسارمطابق اسدا جنمجم 19ویں صدی وچّوچ کسے وقت کسے فقیر دے گھر ہویا سی اتے اسدی ماں دی موت جلدی بعد ہو گئی سی۔ فقیر پتاپیؤ اسنوں تھاں تھاں دھارمکمذہبی ستھاناںتھاںاں تے نال لے جاندا سی۔ اتے اسنے [[لاہور]] دے کسے بندے نال اسدا ویاہ کر دتا سی۔ پر اس لاہوری نے پیرو نوں ہیرا منڈی وچّوچ ویچ دتا سی۔<ref name="fritime">{{Cite web|title= Together forever -– Haroon Khalid, gets to the bottom of a joint grave in Punjab|url=http://www.thefridaytimes.com/07012011/page22.shtml}}</ref> اتھوں اوہ بچ نکلن وچّوچ کامیاب ہو گئی اتے [[ضلع قصور]] (ہن پاکستان وچّوچ) دے اک نگر وچّوچ گلاب داس دے ڈیرے چلی گئی۔
== شعر رچنا==
پیرو دیاں 160 کافیاں ملدیاں ہن، جنہاں وچّوچ دھارمکمذہبی مارگاں دیاں رہُ-ریتاں اتے عورت دے مثلیاں نوں پیش کیتا گیا ہے۔اے۔ حاشیے دے حاصل نام ہیٹھ ڈاکٹر.ڈاکٹر۔ راجندر پال سنگھ براڑ اتے ڈاکٹر.ڈاکٹر۔ جیت سنگھ جوشی دی سنپادت پستککتاب وجوں پرکاشتشائع ہو چکیاں ہن۔ پیرو دیاں ہتھ لکھتاں گلاب داسیلونڈی پنتھ دے موجودہ گدی نشین وجندر کمار کول ہن، جو [[ہریانہ]] ([[بھارت]]) دا بشندا اے۔ لاہور رہندے اقبال قیصر کول ایہناں ہتھ لکھتاں دیاں فوٹو کاپیاں ہن۔ <ref name="fritime" /> [[ڈاکٹر. شہریار]] نے پیرو بارے کئی لیکھ لکھے اتے [[سوراجبیر]] نے 'پیرو پریمن' نام دے اپنے ناٹک وچّوچ اسنوں وشاموضوع بنایا۔
