"<span lang="ur">دُلا بھٹی</span>[[ گٹھ:مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے ]]" دیاں دہرائیاں وچ وکھراپا

==گرفتاری تے پھانسی==

کہندے ہن کہ جدوں مغل دلے نوں میدان وچ نہ ہرا سکے تاں اوہناں نے چھل دا سہارا لیا۔ وچولے پا کے صلح دی گل چلائی گئی۔ جدوں دلا گل بات لئی آیا تاں اس نوں کھانے وچ نشہ ملا کے بے ہوش کر کے گرفتار کر لیا گیا تے لاہور بند کر دتا گیا۔ آخر [[1599ء]] وچ 30 سال دی بھر جوانی وچ دلے نوں کوتوالی دے ساہمنے پھانسی لگا دتا گیا۔ کہندے ہن کہ اس دیاں آخری رسماں مہان صوفی سنت [[شاہ حسین]] نے نبھائیاں سن۔ اس دی قبر لاہور میانی صاحب قبرستان وچ بنی ہوئی اے۔ دلا پنجاب دے اتہاس دا امر کردار اے تے انکھ نال جیون دا نشان اے۔

سینکڑیاں ورھے پنجاب دیاں شہراں وِچ کِسے دُلّے بھٹی دی کہانی نہ کیتی- شہر مُغلِ شاہی دے ٹھانے سن- شہراں وِچ امیراں تے سوداگراں، افسراں تے چاکراں، عالماں تے سُوجھواناں، پڑھن والیاں تے پڑھاون والیاں، حُجریاں والیاں تے مُجریاں والیاں دی رِزق ڈوری مُغل شاہی دِیاں رکاباں نال بجّھی ہوئی سی- دُلّے مُغل شاہی دے جُوہو جُوہ کُداڑدے گھوڑے نوں بار دے جنڈ نال بنّھ چھڈیا تے اوہدی کہانی مُغل راج توں نابری دا ڈگا بن گئی- ایس کارن شہراں وِچ دُلّے دا ناں مُونہوں کڈھن حرام تھی گیا-