یوکرین دی سیاست
یوکرین دی سیاست اک نیم صدارتی نمائندہ جمہوریہ دے نظام اُتے قائم اے جتھے متعدد سیاسی جماعتاں موجود نيں۔ عاملہ اختیارات صدر تے حکومت دوناں نوں حاصل ہُندے نيں۔ مقننہ دے اختیارات پارلیمان نوں تفویض کیتے گئے نيں۔ محققین دے نزدیک یوکرین دا سیاسی نظام ’کمزور، شکستہ، انتہائی شخصی تے نظریے توں عاری اے جدوں کہ عدلیہ تے ذرائع ابلاغ سیاست داناں نوں جوابدہ ٹھہرانے وچ ناکام رہے نیں‘۔ یوکرینی سیاست نوں ’بے حد مرکزیت‘ دا حامل قرار دتا جاندا اے جو سوویت یونین دے ورثے تے علاحدگی پسندی دے خوف دا نتیجہ اے۔ یوکرین وچ بدعنوانی عروج اُتے اے جس دیاں خبراں اکثر ملکی تے غیر ملکی میڈیا دا حصہ بندیاں نيں تے اسنوں یوکرینی معاشرے، سیاست تے حکومت دا وصف قرار دتا جاندا اے۔
ملک دی سیاست سودھو
روايتی طور اُتے یوکرین دے مغربی حصے تے دار الحکومت کیف وچ یوکرینی بولی بولنے والے لوگاں دی اک اکثریت رہی اے۔ جدوں کہ روس دے زیادہ قریب واقع ملک دے مشرقی تے جنوبی حصے تے خاص طور اُتے کریمیا وچ روسی بولی بولنے والے زیادہ لوک نيں۔ لیکن ایہ وی سچ اے کہ زیادہ تر یوکرینی بہت آسانی نال دونے ہی زباناں استعمال کردے نيں۔ ہن جدوں کہ روس نے کریمیا وچ دراندازی کر رکھی اے تے دوسری طرف کیف وچ یورپ حامیاں دی عبوری حکومت بن گئی اے، تجزیہ کاراں دا خیال اے کہ اس توں پہلے یوکرین وچ بولی نوں لے کے اِنّی سیاست پہلے کدی نئيں ہوئی سی۔
لسانی سیاست سودھو
یوکرین دے سماجی علوم دی ماہر ایرینا بیكیشكنا کہندی نيں کہ "سیاست وچ بولی دا استعمال اک طرح دا اشارہ اے، اس توں پتہ چلدا اے کہ کوئی ساڈے نال اے یا ساڈے خلاف۔" کریمیا تنازع شروع ہونے دے بعد توں یوکرین دے بوہت سارے لوک روسی بولی بولنے توں انکار کرنے لگے نيں۔
جدوں توں روسی پارلیمنٹ نے پوتین نوں یوکرین وچ فوج بھیجنے دی اجازت دتی اے، اس دے بعد توں کیف دے بوہت سارے شہریاں نے صرف یوکرینی بولی بولنا شروع کر دتی اے۔ کریملن دے اس طرح یوکرائن وچ گھسنے دے خلاف ایہ یوکرینی لوگاں دا احتجاج جتانے دا اک طریقہ سی ۔ یوکرین دے معزول صدر ویکٹر ياناكوویچ دی علاقائی ٹیم دے لوک عام طور اُتے روسی بولی بولنے والے نيں۔ جدوں کہ سابق وزیر اعظم تے ہن اہم اپوزیشن لیڈر یولیا تموشے ایويں تاں روانی توں روسی بولدی اے ، لیکن روسی صحافیاں دے نال وی روسی بولی بولنے نوں تیار نئيں ہُندیاں نيں۔ یوکرین دی قوم پرست سوابودا پارٹی دے رہنما اولیگ تياگنبوک نے تاں اک روسی ٹی وی چینل نوں انٹرویو دے دوران اک ترجمان دا استعمال کیتا سی، جو کئی لوگاں دے لئی حیرت دا باعث سی ۔ اس دے برعکس ضرورت پڑنے اُتے ایہی لیڈر بولی دی ایہ حدود دے فوائد دے لئی پار وی کر جاندے نيں۔ ياناكوویچ ملک دے مشرقی حصے توں آئے سن جتھے زیادہ تر لوک ہن وی روسی بولی بولدے نيں۔ لیکن 2010ء وچ صدر منتخب ہونے اُتے انہاں نے خود ملک دی قومی بولی یوکرینی سکھ ےر اس وچ گفتگو کرنے لگے۔
اسکول وچ بولی دی بنیاد سودھو
روسی بولی تے یوکرینی دونے مشرقی سلاو نسل دی زباناں نيں۔ انہاں زباناں دے قواعد تے بہت سارے الفاظ تے حروف وچ مماثلت دے باوجود کئی طریقےآں وچ ایہ بہت مختلف وی نيں۔ اس طرح دونے زباناں سیکھے بغیر آسانی توں سمجھ وچ آنے دے قابل نئيں اے۔ یوکرینی بولی بولنے والے دسدے نيں کہ انہاں دی بولی روسی توں زیادہ پولش بولی دے قریب اے۔
جدوں روسی سوویت یونین دی سرکاری بولی ہويا کردی سی، تب وی یوکرینی بولی ایتھے اسکولاں وچ پڑھائی جاندی سی۔ مقصد سی کہ ہر یوکرینی روسی بولی وچ لکھ پڑھ سکے اگرچیکہ کہ جے اوہ گھر یوکرینی بولدا ہوئے۔ بوہت سارے مطالعاں توں پتہ چلدا اے کہ کہ یوکرین وچ یوکرینی بولی نہ سمجھنے والے لوک محض اک فیصد نيں جدوں کہ 30 فیصد ایداں نيں جو اسنوں بہت اچھی طرح بول نئيں سکدے۔ بیكیشكنا دسدی نيں کہ بالکل ایہی اعداد و شمار روسی بولی اُتے وی لاگو ہُندے نيں۔ 2001ء وچ ہوئے سروے وچ مشرقی تے جنوبی علاقے دے کچھ علاقےآں وچ اکثریت دے لوگاں نے یوکرینی بولی نوں اپنی مادری بولی قرار دتا سی ۔ کچھ علاقےآں وچ انہاں دی تعداد 67 فیصد تے 54 فیصد تک دسی گئی اے۔
حالیہ لسانی تنازع دے پِچھے اک مسئلہ ایہ وی اے کہ یوکرین دی مرکزی حکومت نے 2010ء دے اک قانون نوں منسوخ کرنے دا فیصلہ کیتا جس وچ یوکرین دے کچھ حصےآں وچ روسی بولی نوں دوسری سرکاری بولی دا درجہ دتا گیا سی ۔ اس قانون نوں روس دے حامی منے جانے والے سابق صدر ویکٹر ياناكوویچ نے بنایا سی ۔ اُتے بعد وچ اس قانون نوں تبدیل نئيں کیتا گیا لیکن اسنوں ہی تنازع دی وجہ دسیا جا رہیا اے۔ روس نے یوکرین دے اس اقدام دی مذمت کيتی تے اسنوں روسی لوگاں دے انسانی حقوق دی خلاف ورزی قرار دتا۔ اسی دا استعمال کرکے ولادیمیر پوتن نے ایہ دلیل وی دے پائی کہ "روسی بولی بولنے والی عوام دے مفادات دی حفاظت" دے لئی روس نوں یوکرین وچ اپنی فوج بھیجنا ضروری اے۔[۱]
حوالے سودھو
باہرلے جوڑ سودھو
- Bajak, Aleszu. 2014. “The Revolution Will Be Instagrammed.” Storybench, December 4, 2014. http://www.storybench.org/the-revolution-will-be-instagrammed/ (accessed January 1, 2015).* Barberá, Pablo, and Megan Metzger. 2014. “Tweeting the Revolution: Social Media Use and the Euromaidan Protests.” Huffington Post, February 21, 2014, at http://www.huffingtonpost.com/pablo-barbera/tweeting-the-revolution-s_b_4831104.html (accessed January 1, 2015).
- BBC Trending. 2013. “European Square: Ukraine’s Protest Hashtag?” BBC News. http://www.bbc.com/news/blogs-trending-25050141 (accessed January 1, 2015).
- Beissinger, Mark. 1998. “Event Analysis in Transitional Societies: Protest Mobilization in the Former Soviet Union.” Acts of dissent: The study of protest in contemporary democracies. Berlin: Sigma, 284–316.
- Beissinger, Mark. 2002. Nationalist Mobilization and the Collapse of the Soviet State. Cambridge University Press: New York City.[CrossRef]
- Beissinger, Mark R. 2007. “Structure and Example in Modular Political Phenomena: The Diffusion of Bulldozer/Rose/Orange/Tulip Revolutions.” Perspectives on Politics 5, no. 2: 259–76.[CrossRef]* ———. 2013. “The Semblance of Democratic Revolution: Coalitions in Ukraine’s Orange Revolution.” American Political Science Review 107, no. 3 (August): 574–92.[CrossRef]* Bhuiyan, Serajul. 2011. “Social Media and Its Effectiveness in the Political Reform Movement in Egypt.” Middle East Media Educator 1, no. 1: 14–20.* Bode, Nicole, and Andrey Makarychev. 2013. “The New Social Media in Russia.” Problems of Post-Communism 60, no. 2 (March–April): 53–62.[Taylor & Francis Online]* Bohdanova, Tetyana. 2014. “Unexpected Revolution: The Role of Social Media in Ukraine’s Euromaidan Uprising.” European View 13, no. 1 (June): 133–42.[CrossRef]
- Bunce, Valerie J., and Sharon L. Wolchik. 2011. Defeating Authoritarian Leaders in Postcommunist Countries. Cambridge: Cambridge University Press.[CrossRef]* Chornokondratenko, Margaryta, and Dariya Orlova. 2013. “Emergency Journalism Toolkit for Better and Accurate Reporting.” http://emergencyjournalism.net/the-journalists-uprising-euromaidan-in-ukraine/ (accessed January 1, 2015).* Crowley, Stephen. 1997. Hot Coal, Cold Steel: Russian and Ukrainian Workers from the End of the Soviet Union to the Post-Communist Transformations. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press.[CrossRef]* Dagaev, Dmitry, Natalia Lamberova, Anton Sobolev, and Konstantin Sonin. 2014. “The Arab Spring Logic of the Ukrainian Revolution.” Forum for Reseach on Eastern Europe and Emerging Economies (March 31), at http://freepolicybriefs.org/2014/03/31/the-arab-spring-logic-of-the-ukrainian-revolution/ (accessed January 1, 2015).* Diani, Mario, and Doug McAdam. 2003. Social Movements and Networks: Relational Approaches to Collective Action. Oxford: Oxford University Press.[CrossRef]* Easley, David, and Jon Kleinberg. 2010. Networks, Crowds, and Markets: Reasoning about a Highly Connected World. Cambridge: Cambridge University Press.[CrossRef]* Ekiert, Grzegorz, and Jan Kubik. 2001. Rebellious Civil Society: Popular Protest and Democratic Consolidation in Poland, 1989–1993. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press.* El Comercio. 2014. “#Euromaidan: Europa Centra Su Esperanza En Un Hashtag” (#Euromaidan: Central Europe. Your Hope in a Hashtag). El Comercio at http://www.elcomercio.com/actualidad/mundo/euromaidan-europa-centra-esperanza-hashtag.html (accessed January 1, 2015).* EuroMaidan Focus Group, Civic Sector Activists, Kyiv, August 27, 2014. “Focus Group.”* EuroMaidan Focus Group, Ordinary “Citizens,” Kyiv, August 25, 2014. “Focus Group.”* Garrett, R. Kelly. 2006. “Protest in an Information Society: A Review of Literature on Social Movements and New ICTs.” Information Communication and Society 9, no. 2: 202.[Taylor & Francis Online]* Goban-Klas, Tomasz. 2014. “EuroMaidan–Symbiosis of Political Protest and Media.” Open Europe: Cultural Dialogue Across Borders: 169. http://www.partnerstwowschodnie.uni.opole.pl/biblioteka/docs/Open-Europe_1.pdf#page=169* Gould, Roger V. 1993. “Collective Action and Network Structure.” American Sociological Review 58, no. 2: 182–96.[CrossRef]* Granovetter, Mark. 1983. “The Strength of Weak Ties: A Network Theory Revisited.” Sociological Theory 1, no. 1: 201–33.[CrossRef]* Greskovits, Béla. 1998. The Political Economy of Protest and Patience: East European and Latin American Transformation Compared. Budapest: Central European University Press.* Gumenyuk, Nataliya. 2013. “From a #euromaidan in Ukraine.” Open Democracy. https://www.opendemocracy.net/od-russia/nataliya-gumenyuk/from-euromaidan-in-ukraine (accessed January 1, 2015).* Heintz, Jim. 2013. “Ukraine’s Euromaidan: What’s in a Name?” Associated Press. http://news.yahoo.com/ukraines-euromaidan-whats-name-090717845.html (January 1, 2015).* Howard, Philip N., and Malcolm R. Parks. 2012. “Social Media and Political Change: Capacity, Constraint, and Consequence.” Journal of Communication 62, no. 2: 359–62.[CrossRef]* Hrycak, Alexandra. 2006. “Foundation Feminism and the Articulation of Hybrid Feminisms in Post-Socialist Ukraine.” East European Politics & Societies 20, no. 1: 69–100.[CrossRef]* Ibrahim, Yousaf. 2010. “Between Revolution and Defeat: Student Protest Cycles and Networks.” Sociology Compass 4, no. 7: 495–504.[CrossRef]* Kapliuk, Kateryna. 2013. “Role of Social Media in EuroMaidan Movement Essential.” KyivPost. http://www.kyivpost.com/content/ukraine/role-of-social-media-in-euromaidan-movement-essential-332749.html (accessed January 1, 2015).* Klandermans, Bert, and Dirk Oegema. 1987. “Potentials, Networks, Motivations, and Barriers: Steps towards Participation in Social Movements.” American Sociological Review 52: 519–31.[CrossRef]* Kuran, Timur. 1997. Private Truths, Public Lies: The Social Consequences of Preference Falsification. Cambridge, MA: Harvard University Press.* Leshchenko, Sergii. 2014. “The Media’s Role.” Journal of Democracy 25, no. 3: 52–57.[CrossRef]* Lohmann, Susanne. 1994. “The Dynamics of Informational Cascades.” World Politics 47, no. 1: 42–101.[CrossRef]* Lokot, Tetyana. 2013. “As Ukraine’s Protests Escalate, #Euromaidan Hashtag Lost in a Sea of Information.” Global Voices. http://globalvoicesonline.org/2013/12/06/as-ukraines-protests-escalate-euromaidan-hashtag-lost-in-sea-of-information/ (January 1, 2015).* Marples, David R. 1991. Ukraine under Perestroika: Ecology, Economics and the Workers’ Revolt. Edmonton, AB: University of Alberta Press.[CrossRef]* Martsenyuk, Tamara. 2005. “What Is the Maidan Talking About?” In NaUKMA Working Paper, http://www.ekmair.ukma.kiev.ua/handle/123456789/1395 (accessed May 24, 2014).* McFaul, Michael. 2007. “Ukraine Imports Democracy: External Influences on the Orange Revolution.” International Security 32, no. 2: 45–83.[CrossRef]* Meirowitz, Adam, and Joshua A. Tucker. 2013. “People Power or a One-Shot Deal? A Dynamic Model of Protest.” American Journal of Political Science 57, no. 2: 478–90.[CrossRef]* Mejias, Ulises. 2010. “The Twitter Revolution Must Die.” International Journal of Learning and Media 2, no. 4: 3–5.[CrossRef]* Morozov, Evgeny. 2009. “Iran: Downside to the‘Twitter Revolution.’” Dissent 56, no. 4: 10–14.[CrossRef]* Muller, Edward N., and Karl-Dieter Opp. 1986. “Rational Choice and Rebellious Collective Action.” The American Political Science Review 80, no. 2: 471.[CrossRef]* Mykhailo Svystovych, activist, journalist, and founder of Madian Inform website, July 30, 2007, Kyiv. “Interview.”* Nadiya Kravets. 2013. “The Story Behind Ukraine’s Millennial Revolution.” PolicyMic. http://www.policymic.com/articles/75083/the-story-behind-ukraine-s-millennial-revolution (accessed February 11, 2014).* Nayem, Mustafa. 2014. “Protests in Ukraine: It Started with a Facebook Message.” http://www.opensocietyfoundations.org/voices/uprising-ukraine-how-it-all-began (accessed November 28, 2014).* Onuch, Olga. 2011. “Why Did They Join En Masse? Understanding ‘Ordinary’ Ukrainians’ Participation in Mass-Mobilisation in 2004.” New Ukraine/Nowa Ukraina (November 1): 89–113.* ———. 2014a. Mapping Mass Mobilizations: Understanding Revolutionary Moments in Ukraine and Argentina. London: Palgrave Macmillan.* ———. 2014b. “‘Who Were the Protesters?’” Journal of Democracy 25, no. 3: 44–51.[CrossRef]* ———. 2015. “Maidans Past and Present: Comparing the Orange Revolution and the EuroMaidan.” In Euromaidan, ed. David Marples. New York: Columbia University Press.* Onuch, Olga, and Gwendolyn Sasse. 2014. “What Does Ukraine’s #Euromaidan Teach Us about Protest?” واشنگٹن پوسٹ۔ February 27. http://www.washingtonpost.com/blogs/monkey-cage/wp/2014/02/27/what-does-ukraines-euromaidan-teach-us-about-protest/ (accessed May 16, 2014).* Osa, Maryjane. 2001. “Mobilizing Structures and Cycles of Protest: Post-Stalinist Contention in Poland, 1954-1959.” Mobilization: An International Quarterly 6, no. 2: 211–31.* Pop-Eleches, Grigore, and Joshua A. Tucker. 2013. “Associated with the Past? Communist Legacies and Civic Participation in Post-Communist Countries.” East European Politics & Societies 27, no. 1: 45–68.[CrossRef]* Reisinger, William M., Arthur H. Miller, and Vicki L. Hesli. 1995. “Public Behavior and Political Change in Post–Soviet States.” The Journal of Politics 57, no. 4: 941–70.[CrossRef]* Riker, William H., and Peter C. Ordeshook. 1968. “A Theory of the Calculus of Voting.” American Political Science Review 62, no. 1: 25–42.[CrossRef]* Robertson, Graeme B. 2010. The Politics of Protest in Hybrid Regimes: Managing Dissent in Post-Communist Russia. Cambridge: Cambridge University Press.[CrossRef]* Ronzhyn, Alexander. 2014. “The Use of Facebook and Twitter During the 2013–2014 Protests in Ukraine.” In Proceedings of the European Conference on Social Media: ECSM 2014, Academic Conferences Limited, 442. http://books.google.ca/books?hl=en&id=qVQJBAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA442&dq=EUroMaidan+social+media&ots=WJeSR89Qo_&sig=Rgqkz94YppkONhinsRQADTZsiE4 (acccessed January 1, 2015).* Saunders, Clare, et al. 2012. “Explaining Differential Protest Participation: Novices, Returners, Repeaters, and Stalwarts.” Mobilization: An International Quarterly 17, no. 3: 263–80.* Sayre, Ben, et al. 2010. “Agenda Setting in a Digital Age: Tracking Attention to California Proposition 8 in Social Media, Online News and Conventional News.” Policy & Internet 2, no. 2: 7–32.[CrossRef]* Segerberg, Alexandra, and W. Lance Bennett. 2011. “Social Media and the Organization of Collective Action: Using Twitter to Explore the Ecologies of Two Climate Change Protests.” The Communication Review 14, no. 3: 197–215.[Taylor & Francis Online]* Snow, David A., and Robert D. Benford. 1992. “Master Frames and Cycles of Protest.” In Frontiers in Social Movement Theory. Edited by Aldon D. Morris. New Haven, CT: Yale University Press, 133–55.* Talaga, Tanya. 2014. “As the Political Crisis Continues, Push to Provide Humanitarian Aid to Protesters Intensifies.” The Toronto Star. February 5. http://www.thestar.com/news/world/2014/02/05/ukraines_revolutionary_movement_euromaidan_stays_organized_with_social_media.html (accessed January 1, 2015).* Tarrow, Sidney G. 2011. Power in Movement: Social Movements and Contentious Politics. Cambridge: Cambridge University Press.[CrossRef]* Tilly, Charles. 1978. From Mobilisation to Revolution. Boston, MA: Longman Higher Education.* Tucker, Joshua A. 2007. “Enough! Electoral Fraud, Collective Action Problems, and Post-Communist Colored Revolutions.” Perspectives on Politics 5, no. 3: 535–51.[CrossRef]* Tucker, Joshua, Megan Metzger, and Pablo Barberá. 2014. SMaPP Lab Data Report: Ukraine Protests 2013–2014. New York, NY, USA: Social Media and Political Participation Lab, New York University. http://smapp.nyu.edu/reports/Ukraine_Data_Report.pdf.* Way, Lucan. 2008. “The Real Causes of the Color Revolutions.” Journal of Democracy 19, no. 3: 55–69.[CrossRef]* Wilson, Andrew. 2006. “Ukraine’s Orange Revolution, NGOs and the Role of the West.” Cambridge Review of International Affairs 19, no. 1: 21–32.[Taylor & Francis Online]* Wollebaek, Dag, and Kristin Strømsnes. 2008. “Voluntary Associations, Trust, and Civic Engagement: A Multilevel Approach.” Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly 37, no. 2: 249–63.[CrossRef]* Youmans, William Lafi, and Jillian C. York. 2012. “Social Media and the Activist Toolkit: User Agreements, Corporate Interests, and the Information Infrastructure of Modern Social Movements.” Journal of Communication 62, no. 2: 315–29.[CrossRef]* Zakharov, Yevhen. 2005. “History of Dissent in Ukraine.” Virtual Museum of the Dissident Movement in Ukraine. http://archive.khpg.org/en/index.php?id=1127288239 (accessed April 20, 2015).* Zaliznyak, Yuriy. 2014. “The New Media of EuroMaidan: Online Instruments to Defend Democracy in Ukraine.” Open Europe: Cultural Dialogue Across Borders: 179. http://www.partnerstwowschodnie.uni.opole.pl/biblioteka/docs/Open-Europe_1.pdf#page=179