بچندری پال

بچندری پال
جم	24 مئی 1954 (70 سال)
وفات
شہریت	بھارت
عملی زندگی
پیشہ	کوہ پیما
کھیل	کوہ پیمائی
اعزازات
پدم بھوشن (۲۰۱۹)  پدم شری اعزاز برائے کھیل

بچندری پال

نجی جانکاری
مکھ کتا	کوہ پیما اتے پروموٹر فار ایڈوینچر
جم	24 مهٔ 1954 ‏(عمر: ۶۹ سال) بمپا،ضلع چمولی ، اترانچل، بھارت
قومیت	بھارتی
کریئر
شروعاتی کتہ	ڈریکٹر– نیشنل ایڈوینچر فاؤنڈیشن Chief of Tata Steel Adventure Foundation (since 1984)
یاد رکھنیوگ ادم	1984 وچ ماؤنٹ ایوریسٹ دے پہنچن والی پہلی بھارتی خاتون

بچیندری پال (ہندی: बचेंद्री पाल; جم 24 مئی 1954) اک بھارتی کوہ پیما اے۔ ایہہ پہلی بھارتی عورت اے جو 1984 وچ ماؤنٹ ایوریسٹ اتے سبھ توں پہلاں پہنچی۔

مڈھلا جیون

بچیندری پال دا جم 24 مئی، 1954 وچ ہمالیا دے اترکاشی وچ موجود پنڈ ناکری، ضلع گڑوال وچ ہویا۔ ایہہ ہنسا دیوی اتے شری کرشن پال سنگھ دے ستّ بچیاں وچوں اک سی۔ اس نے 12 سال دی عمر وچ ہی اپنی کوہ پیما بنن دی دلچسپی اتے جیون دے مقصد نوں پچھان لیا سی جدوں ایہہ اپنے اپنے دوستاں نال سکول پکنک تے گئی سی۔ اک سکول دی پکنک دوران 13,123 فٹ (3,999.9 میٹر) اچی چوٹی نوں سکیل کیتا۔ اوہ ماؤنٹ ایوریسٹ تے چڑھن والے دنیا دی 5ویں عورت اے۔ ہن اوہ ٹاٹا کمپنی وچ نوکری کردی اے۔ جتھے اوہ ماؤنٹ ایوریسٹ وچ چڑھن والے لوکا نوں سکھیا دندی اے۔ تینزنگ نورگے اتے ایڈمنڈ ہلیری دی ماؤنٹ ایوریسٹ دے پہلے میلہ دی پہلی ورھےگنڈھ توں صرف پنج دن پہلاں اس دا جم ہویا سی۔ اس نے اپنی ایم۔اے۔ اتے بی۔ایڈ۔ توں ڈی۔اے۔وی۔ پوسٹ گریجوئیٹ کالج، دیہرادون توں پوری کیتی۔ اپنے سکول دے پرنسپل دے سدے اُتے، اس نوں 1982 وچ اچّ مطالعہ لئی کالج بھیجیا گیا سی اتے اوہ اچّ سکھیا حاصل کرن والی کڑی بن گئی سی، نہرو انسٹیچیوٹ آف ماؤنٹنیئرنگ دے کورس دوران، اس نے ماؤنٹ گنگوتری 1 21,889.77 فٹ (6,672.0 میٹر) اتے ماؤنٹ ردراگریا 19,091 فٹ (5,818.9 میٹر) دی چڑائی کیتی۔

چڑائی

سن 1984 وچ، بھارت نے اپنی چوتھی مہم نوں، "ایوریسٹ'84" "دا نام، ماؤنٹ ایوریسٹ تک طے کیتا سی۔ بچیندری پال نوں چھ بھارتی عورتاں اتے گیاراں آدمیاں دے کلین گروہ دے میمبراں وجوں چنیا گیا سی جنہاں نوں ماؤنٹ ایوریسٹ (نیپالی وچ ساگرماتھا) چڑھن دی کوشش کرن دا اعزاز ملیا سی۔ اس خبر نے اوہناں نوں اتشاہ اتے اتیجنا دی بھاونا نال بھر دتا۔ مارچ 1984 وچ، ٹیم نوں نیپال دا راجگڑھ کاٹھمانڈو لجایا گیا، اتے اتھوں ٹیم اگے ودھ گئی۔ ماؤٹ ایوریسٹ دی اپنی پہلی جھلک نوں یاد کردیاں، باچیندری نے اک وار یاد کیتا: "اسیں پہاڑی لوک ہمیشاں پہاڑاں دی پوجا کردے ہاں ۔.۔۔" ٹیم نے مئی 1984 وچ، اپنی چڑھائی دی شروعات کیتی۔ اس دی ٹیم نے تقریباً اک تباہی دا ساہمنا کیتا جدوں اک برفیلے طوفان نے اوہناں دے کیمپ نوں دپھ=فنا دتا، اتے اس دا ادھے توں ودھ گروہ زخمی ہون جاں تھکاوٹ ہون کارن چڑھائی نوں وچکار ہی چھڈّ گئے۔ بچیندری پال اتے ٹیم دے باقی میمبراں نے سکھر کانفرنس وچ پہنچن لئی دباء پایا۔ بچیندری پال اس حادثے نوں یاد کردیاں دسدی اے: "میں کیمپ III وچ 24,000 فٹ (7,315.2 میٹر) دی اچائی اُتے اپنی ٹیم دے اک ساتھی نال اک تنبو وچ سو رہا سی۔ مینوں 15-16 جولائی نوں بھارتی ویلے مطابق رات دے 00:30 اُتے اک جھٹکے نال میری اکھ کھلھی؛ کوئی چیز مینوں بہت زور نال وجی؛ میں اک بہت اچی آواز وی سنی اتے جلدی ہی میں اپنے آپ نوں اک بہت ہی ٹھنڈے مادہ دے اندر لپٹیا پایا۔"

22 مئی 1984 نوں، اینگ ڈورجی (شیرپا سردار) اتے کجھ ہور چڑائی کرن والے ماؤنٹ ایوریسٹ دے سکھر اُتے چڑھن لئی ٹیم وچ شامل ہو گئے؛ اس گروہ وچ بچیندری پال اکلوتی عورت سی۔ اوہ 'دکھنی قول' پہنچے اتے رات اتھے کیمپ IV وچ 26,000 فٹ (7,924.8 میٹر) دی اچائی تے بتائی۔ 23 مئی، 1984 نوں سویرے 6:20 وجے سویرے، اوہ چڑھائی نوں جاری رکھدے ہوئے، “جمیاں برف دیاں لمبیاں چادراں” تے چڑھدیاں؛ 100 کلومیٹر متعلق گھنٹہ دی رفتار نال ٹھنڈھیاں ہواواں چل رہیاں سن اتے تاپمان مائنس 30 توں 40 ڈگری سیلسیس تک پہنچ گیا سی۔ 23 مئی 1984 نوں، ٹیم سویرے 1:07 وجے ماؤنٹ ایوریسٹ دی سکھر اُتے پہنچی اتے اس چڑھائی نال بچیندری پال نے اتہاس رچیا۔ اس نے ایہہ کارنامہ اپنے 30ویں جم دن توں اگلے دن اتے ماؤنٹ ایوریسٹ اُتے پہلی چڑھائی دی 31ویں ورھےگنڈھ توں چھ دن پہلاں کر دکھایا سی۔

حصول توں بعد

بچیندری پال دنیا دی سبھ توں اچی چوٹی اُتے چڑھن توں بعد وی فنکشنل رہی۔ اس نے کامیاب اگوائی کیتی:

• اک "انڈو-نیپالی عورت دی ماؤٹ ایوریسٹ مہم - 1993" وچ صرف عورتاں شامل ہن، جہڑی بھارتی کوہ پیما لئی ماپدنڈ طے کیتے جدوں اس کانفرنس وچ 7 عورتاں سمیت 18 لوک پہنچے۔
• "دِ گریٹ انڈین وومین راپھٹنگ ووآج - 1994" وچ ریپھٹراں دی ساری خاتون ٹیم، جس وچ 3 راپھٹاں وچ 18 عورتاں سن۔ 2155 کلومیٹر دی دوری اُتے، ہردوار توں کلکتہ تک گنگا ندی وچ 39 دناں وچ سپھلتاپوروک سفر نوں پورا کرن وچ عورتاں دا ایہہ اک موہری اپرالا سی۔

" پہلا بھارتی خاتون ٹرانس-ہمالیئن مہم - 1997"، جو کہ 8 عورتاں ولوں کوشش کیتی گئی سی، جنہاں نے ہماچل پردیش دے پوربی حصے توں ارناچل پردیش توں ہیالیا دے مغربی حصے تک سیاچن گلیشیئر پہنچ کے سفر سفر نوں پورا کیتا - 20,100 فٹ (6,126.5 میٹر) دی اچائی اُتے بھارت دا اتر دا سہرا،'225' دناں وچ 4000 توں ودھ اچے پہاڑی دروازیاں نوں پار کردیاں 4,500 کلومیٹر توں ودھ دے کھیتر نوں طے کیتا اے۔ ایہہ کسے وی دیس دی ایہہ پہلی کامیابی اے۔

سماجی کم

بچیندری پال دے نال پریملتا اگروال اتے ایس پہاڑ روہیاں دا گروہ، جس وچ ایوریسٹ کانفرنس کرن والے وی شامل ہن، چپ-چپیتے اترکاشی پہنچے ہن اتے ہمالیا دے دور-دراڈے دے اچائی والے پنڈاں وچ راحتَ اتے بچاء کم چلا ئے جو 2013 دے اتری بھارت دے ہڑھاں وچ تباہ ہوئے سن۔

اعزاز

• بھارت پربت روہی فاؤنڈیشن نے سون تمغہ (1984)
• بھارت سرکار نے پدم شری(1984)
• اتر پردیش نے سکھیا ڈیپارٹمنٹ دا سون تمغہ(1985)।
• بھارت سرکار ن ارجن انعام (1986)
• کولکاتہ لیڈیز سٹڈی گروپ آرڈر (1986)।
• گنیز ورڈ ریکارڈ (1990) وچ نامزد
• بھارت سرکار نے قومی ایڈوینچر اعزاز (1994)।
• اتر پردیش نے یش بھارتی اعزاز (1995)।
• ہیموتی نندن بہگنا گڑوال یونیورسٹی نے پیئیچڈی دی ڈگری (1997)।
• سنسکرت وزارت مدھ پردیش نے پہلی ویرانگنا لکشمیبائی قومی اعزاز(2013–14)

حوالے